Farringdon (metrostation)
Farringdon is een station van National Rail en de metro van Londen aan de Metropolitan Line, Circle Line en Hammersmith & City Line. GeschiedenisHet station werd geopend op 10 januari 1863 als oostelijke eindpunt van de Metropolitan Railway, de eerste metrolijn ter wereld. Deze lijn van 6 km tussen Bishops Road en Farringdon Street werd op 23 december 1865 doorgetrokken naar Moorgate waarbij ook het stationsgebouw werd verplaatst. In januari 1866 kwam de verbinding met het nationale spoorwegnet toen de Snow Hill tunnel geopend werd, korte tijd later gevolgd door de City Widened Lines tussen King's Cross en Moorgate. Deze lijn loopt parallel aan de metrolijn en verzorgde ook goederendiensten. De sporen tussen King's Cross St. Pancras en Farringdon liggen langs de bedding van de Fleet die hier sinds 1734 overkluisd is. In 1916 werden de reizigersdiensten door de Snow Hill tunnel gestaakt. Op 26 januari 1922 werd een nieuw stationsgebouw, naar een ontwerp van Charles W. Clark, geopend en keeg het station de naam Farringdon & High Holborn die ook op de gevel werd aangebracht. De bouw vond plaats in samenhang met de aanleg van een losplaats ten behoeve van het slachthuis bij Smithfield Market. Smithfield was al in de 19e eeuw aangewezen als vleesmarkt en de losplaats bleef gedurende de jaren 20 van de 20e eeuw in gebruik. In 1933 werd het OV in Londen genationaliseerd in Londen Transport dat de verschillende metrobedrijven de eenvormige uitgang Line gaf waarmee Farringdon voortaan door de Metropolitan Line werd bediend. Op 21 april 1936 veranderde de naam van het station opnieuw en werd het kortweg Farringdon. In 1948 zette British Rail de voorstadsdiensten door de Snow Hill tunnel en de zijtak naar Moorgate voort die tot dan door de particuliere spoorbedrijven werden gereden. Hoewel de metro sinds 1905 elektrisch rijdt bleef de stoomtractie op de voorstadslijnen tot 1971. In 1949 werd de Circle Line geformaliseerd met een eigen lijnkleur, geel, op de kaart en sindsdien doet deze ook Farringdon aan.
In 1982 kwam de spoorlijn tussen Moorgate en het noorden onder de draad en in 1988 werd Thameslink geopend met de hervatting van het reizigersverkeer door de Snow Hill tunnel. In 2003 werd het reizigersverkeer van Thameslink van/naar Moorgate beperkt tot de spitsuren en in 2009 werd de zijtak gesloten zodat tussen Farringdon en Moorgate alleen de metro overbleef. Op 21 maart 2009 ging Blackfriars dicht voor verbouwing. Treinen van/naar het zuidoosten die eerder bij Blackfriars eindigden, werden via Farringdon doorgetrokken naar Kentish Town , St. Albans , Luton of Bedford. Hiervoor werd gebruik gemaakt van de spoorcapaciteit die voordien door de diensten van/en naar Moorgate werd bezet. De treinen van Thameslink schakelen sinds mei 1988 tijdens de stop in Farringdon om tussen de 25 kV~ bovenleiding en 750 V= derde rail die wordt gebruikt in het zuiden. Tot de start van Thameslink werden treinen in zuidelijke richting die niet naar gelijkstroom konden overschakelen, bij Farringdon afgerangeerd en bij Moorgate gestald om te voorkomen dat ze de dienst op de noord-zuid route zouden verstoren.Omdat dit sinds 2009 niet langer mogelijk is, is de bovenleiding verlengd tot City Thameslink, zodat treinen zonder sleepcontact in City Thameslink kunnen keren via een overloopwissel in de Snow Hill tunnel. In 2009 begon ook de bouw van de oost-westlijn van Crossrail, de Elizabeth Line, die eveneens perrons heeft bij Farringdon. Farringdon is daarmee een overstappunt tussen de noord-zuid lopende Thameslink en de oost-west lopende Elizabeth Line. In het kader hiervan is tegenover het stationsgebouw uit 1922 een nieuw gebouw opgetrokken dat in 2012 werd geopend. De proefritten op de Elizabeth Line begonnen in de laatste week van november 2021 en zullen ongeveer een half jaar duren waarna de lijn voor reizigers wordt geopend. De capaciteit wordt nog verder verhoogd door de invoering van de SelTrac beveiliging op de metro zodat vanaf 2023 32 metro's per uur kunnen rijden. Ligging en inrichtingHet stationsgebouw is een ongewoon goed bewaard gebleven voorbeeld van vroege 20e-eeuwse London Underground-architectuur. Het heeft alle kenmerken van een hoofdlijnstation van de Metropolitan Railway, zoals een bord voor pakketafhandeling op de buitenmuur en een aantal originele wegwijzers, met de naam uit 1922-1936 op de gevel. Het gebouw werd op 17 mei 1994 op de monumentenlijst gesplaatst. In 2011 werd het station uit 1922 gerenoveerd met name om het geschikt te maken voor rolstoelgebruikers. Hierbij werden ook de perrons van Thameslink onder het tweede statoionsgebouw door verlengd tot aan de Snow Hill tunnel zodat de langere treinen, tot 12 bakken, het station kunnen bedienen. In de uitgraving liggen twee zijperrons, een voor Thameslink naar het noorden en een voor de metro naar het oosten. De tegenovergestelde richtingen maken gebruik van een gezamenlijk eilandperron tussen Thameslink en metro. Het tweede stationsgebouw biedt toegang tot zowel de perrons langs Thameslink als die van de Elizabeth Line en biedt extra capaciteit om de overstappers te kunnen afhandelen. De perrons van de Elizabeth Line liggen tussen Farringdon en Barbican in een ruim opgezet dubbelgewelfdstation haaks op de sporen van Thameslink. Aan de westkant (Farringdon) zijn de perrons met roltrappen en liften verbonden met het tweede stationsgebouw. Aan de oostkant (Barbican) is er een eigen stationshal aan Long Street vlak ten oosten van Smithfield Market. Deze hal is met een schuine lift en een naastliggende roltrapgroep verbonden met de perrons. Deze hal zal ook worden verbonden met de perrons van Barbican. Ondergronds is het geheel afgewerkt met crèmekleurige glasvezelbetonplaten. De sporen zijn van het perron gescheiden met een perronscherm met perrondeuren. Net als Thameslink maakt de Elizabeth Line gebruik van bovenleiding.
Ongevallen en incidenten
ReizigersdienstCircle LineDe normale dienst omvat:
Hammersmith & City LineDe normale dienst omvat:
Metropolitan LineDe Metropolitan-lijn is de enige lijn die sneldiensten aanbiedt tijdens de spitsuren (Westwaarts 06:30-09:30 / Oostwaarts 16:00-19:00 uur). Sneldiensten rijden non-stop tussen Wembley Park , Harrow-on-the-Hill en Moor Park. De semi-sneldiensten rijden non-stop tussen Wembley Park en Harrow-on-the-Hill. De normale dienst omvat:
Daluurdiensten van/naar Watford eindigen in Baker Street. De spitsdienst omvat:
ThameslinkAlle National Rail-diensten in Farringdon worden bediend door Thameslink-treinen tussen St Pancras International en City Thameslink die een deel van de City Widened Lines en Snow Hill Tunnel berijden. Sinds mei 2018 rijdt Thameslink in de daluren volgens het volgende patroon:
Na middernacht rijdt er op alle dagen een halfuurdienst tussen Bedford en Three Bridges. Elizabeth LineDe Elizabeth Line is formeel onderdeel van het nationale spoorwegnetwerk maar wordt gereden door Transport for London die ook de ondergrondse stations beheerd. De ontwerpdienstregeling gaat uit van 24 treinen per uur. De reizigersdienst op de Elizabeth Line ging op 24 mei 2022 echter van start met 12 ritten per uur tussen Paddington en Abbey Wood. Reizigers voor de oosttak en de westtak moeten in respectievelijk Liverpool Street en Paddington overstappen tussen de bovengrondse en de ondergrondse perrons van de lijn. Bronnen, noten en/of referenties
|