Europese kampioenschappen veldrijden 2022 - Mannen elite

EK veldrijden 2022
Mannen elite
Datum 6 november 2022
Starttijd 15:00 uur
Plaats Vlag van België Namen
Locatie Citadel van Namen
Editie 8
Organisator UEC / Golazo
Prijzengeld € 2.800
Deelnemers 31 atleten uit 12 landen
Totale afstand 24,20 km
Rondes 2,6 km + 9 x 2,7 km
Gem. snelheid 21,737 km/u
Temperatuur 9 °C
Weer regenachtig
Uitslag
Winnaar Vlag van België Michael Vanthourenhout 1u06'47"
2e Vlag van Nederland Lars van der Haar + 40"
3e Vlag van België Laurens Sweeck + 2'17"
Navigatie
← 2021     2023 →
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
EK veldrijden 2022
Elitemannenvrouwen
Beloftenmannenvrouwen
Juniorenjongensmeisjes

Het Europees kampioenschap veldrijden 2022 voor mannen elite werd gehouden op zondag 6 november op de Citadel van Namen in het Belgische Namen. De Belg Michael Vanthourenhout won zijn eerste titel bij de elite.

Uitslag

Pos. Renner Land Tijd
Europese trui Michael Vanthourenhout Vlag van België België 1u06'47"
Zilver Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland + 40"
Brons Laurens Sweeck Vlag van België België + 2'17"
4 Joris Nieuwenhuis Vlag van Nederland Nederland + 2'48"
5 Kevin Kuhn Vlag van Zwitserland Zwitserland + 2'51"
6 Felipe Orts Lloret Vlag van Spanje Spanje + 2'54"
7 Michael Boroš Vlag van Tsjechië Tsjechië + 3'03"
8 Toon Vandebosch Vlag van België België + 3'13"
9 Mees Hendrikx Vlag van Nederland Nederland + 3'16"
10 Timon Rüegg Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'22"
11 Niels Vandeputte Vlag van België België + 3'27"
12 Gioele Bertolini Vlag van Italië Italië + 3'33"
13 Ryan Kamp Vlag van Nederland Nederland + 3'41"
14 Loris Rouiller Vlag van Zwitserland Zwitserland + 4'02"
15 Marcel Meisen Vlag van Duitsland Duitsland + 4'29"
16 David Menut Vlag van Frankrijk Frankrijk + 4'46"
17 Gilles Mottiez Vlag van Zwitserland Zwitserland + 5'03"
18 Joshua Dubau Vlag van Frankrijk Frankrijk - 1 ronde
19 Johan Jacobs Vlag van Zwitserland Zwitserland - 1 ronde
20 Mats Tubaas Glende Vlag van Noorwegen Noorwegen - 2 rondes
21 Toby Barnes Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk - 2 rondes
22 David Risberg Vlag van Zweden Zweden - 4 rondes
23 Florian Hamm Vlag van Duitsland Duitsland - 4 rondes
24 David Eriksson Vlag van Zweden Zweden - 4 rondes
25 Henrik Jansson Vlag van Zweden Zweden - 4 rondes
26 Daniel Federspiel Vlag van Oostenrijk Oostenrijk - 4 rondes
- Quinten Hermans Vlag van België België DNF
- Eli Iserbyt Vlag van België België DNF
- Daan Soete Vlag van België België DNF
- Thomas Mein Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk DNF
UCI-punten contin. kamp.
Pos. Punten Prijzengeld
1 100 € 1.400
2 60 € 800
3 40 € 600
4 30 -
5 25 -
6 20 -
7 17 -
8 15 -
9 12 -
10 10 -
11 8 -
12 5 -
13 4 -
14 2 -
15 1 -

Startlijst

Onderstaand de startlijst inclusief startvolgorde[1][2]:

Start Startrij Nr. Renner Land UCI
1 Rij 1 7 Eli Iserbyt Vlag van België België 1
2 12 Michael Vanthourenhout Vlag van België België 2
3 1 Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland 3
4 9 Laurens Sweeck Vlag van België België 4
5 6 Quinten Hermans Vlag van België België 7
6 8 Daan Soete Vlag van België België 8
7 17 Kevin Kuhn Vlag van Zwitserland Zwitserland 9
8 11 Niels Vandeputte Vlag van België België 11
9 Rij 2 10 Toon Vandebosch Vlag van België België 12
10 23 Felipe Orts Lloret Vlag van Spanje Spanje 13
11 24 Michael Boroš Vlag van Tsjechië Tsjechië 15
12 22 Marcel Meisen Vlag van Duitsland Duitsland 19
- 5 Jens Adams[a] Vlag van België België 20
13 3 Ryan Kamp Vlag van Nederland Nederland 21
14 2 Mees Hendrikx Vlag van Nederland Nederland 22
15 20 Timon Rüegg Vlag van Zwitserland Zwitserland 24
16 13 Joshua Dubau Vlag van Frankrijk Frankrijk 27
17 Rij 3 29 Thomas Mein Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 33
18 14 David Menut Vlag van Frankrijk Frankrijk 37
19 19 Loris Rouiller Vlag van Zwitserland Zwitserland 43
20 15 Gioele Bertolini Vlag van Italië Italië 44
21 18 Gilles Mottiez Vlag van Zwitserland Zwitserland 61
22 28 Toby Barnes Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 71
23 25 David Eriksson Vlag van Zweden Zweden 81
24 21 Florian Hamm Vlag van Duitsland Duitsland 98
25 Rij 4 30 Daniel Federspiel Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 127
26 4 Joris Nieuwenhuis Vlag van Nederland Nederland 150
27 31 Mats Tubaas Glende Vlag van Noorwegen Noorwegen 207
28 26 Henrik Jansson Vlag van Zweden Zweden 211
29 16 Johan Jacobs Vlag van Zwitserland Zwitserland 306
30 27 David Risberg Vlag van Zweden Zweden 460
  1. ↑ Jens Adams moest op het laatste moment afhaken door ziekte.[3]

Reglementen

Landenquota

Nationale federaties mochten het volgende aantal deelnemers inschrijven:

  • 8 rijders + 4 reserve rijders

Startvolgorde

De startvolgorde per categorie was als volgt:

  1. Meest recente UCI ranking veldrijden
  2. Niet gerangschikte renners: per land in rotatie (o.b.v. het landenklassement van het laatste WK). De startvolgorde van niet gerangschikte renners binnen een team werd bepaald door de nationale federatie.