Europees aanhoudingsbevelHet Europees aanhoudings- of arrestatiebevel (EAB) is een gerechtelijk besluit dat in een lidstaat van de Europese Unie wordt genomen en waarin men een andere lidstaat verzoekt een verdachte van een misdrijf of een veroordeelde over te leveren. Doel is een vergemakkelijking van de overlevering van verdachten en veroordeelden binnen de Europese Unie. VoorwaardenEen dergelijk bevel kan worden uitgevaardigd indien er sprake van is dat:
De strafbare feiten moeten ook strafbaar zijn in de lidstaat die om uitlevering wordt verzocht, de zogenoemde dubbele strafbaarheid. Gaat het om bepaalde strafbare feiten waarvoor in de verzoekende lidstaat een maximumstraf van drie jaar of meer bestaat dan kan een toetsing naar dubbele strafbaarheid achterwege blijven. Deze bepaalde strafbare feiten zijn:
Overlevering vindt niet plaats indien:
Weigering om over te leveren is onder andere mogelijk als:
De regeringen kunnen niet langer weigeren hun eigen burgers over te leveren om terecht te staan in een andere EU-lidstaat. Ze moeten de verdachten binnen 90 dagen na hun aanhouding overleveren. ToepassingsgebiedHet Europees aanhoudingsbevel werd op 1 januari 2004 in de volgende EU-lidstaten van kracht: In Nederland ging het Europees aanhoudingsbevel als onderdeel van de Overleveringswet op 29 april 2004 in. België heeft een voorbehoud gemaakt voor wat betreft het onherroepelijk worden van de uitlevering indien de verdachte/veroordeelde daarmee heeft ingestemd maar daar later op terug wenst te komen, Nederland heeft dit niet gedaan. Zie ookExterne link |
Portal di Ensiklopedia Dunia