Ereteken van de Luchtbescherming (Duitsland)
Het Ereteken van de Luchtbescherming (Duits: Luftschutz-Ehrenzeichen) was een onderscheiding van het Duitse Rijk als erkenning voor de verdienste in de luchtbescherming (Reichsluftschutzbund (RLB). GeschiedenisDe onderscheiding werd op 30 januari 1938 door Adolf Hitler ingesteld[3]. De onderscheiding werd in twee klassen ingesteld. Het personeel dat vanaf 30 januari 1933 in de luchtbescherming werkzaam was, kon met het ereteken onderscheiden worden. Ontwerp![]() Het ereteken was door de grafisch ontwerper Egon Jantke uit Berlijn ontworpen[2][4]. Het ereteken werd aan een lint van lila, rood en wit en zwarte randen gedragen. Het ereteken der 2e klasse was een ronde medaille, en had een doormeting van 40 mm. Het was uit geoxideerd aluminium vervaardigd, tot ongeveer het midden van de Tweede Wereldoorlog waarna het vervolgens uit zink gemaakt werd, vanwege het gebrek aan aluminium. De voorzijde van de medaille was voorzien van een eikenkrans, met in het midden een swastika, met een inscriptie: "FÜR VERDIENSTE IM LUFTSCHUTZ". Op de keerzijde stond alleen het instellingsjaar gedrukt. Het ereteken der 1e klasse was een verguld kruis van goud met vier afgeronde punten, met in het midden een swastika. Met daarop een ring met de inscriptie: "FÜR VERDIENSTE IM LUFTSCHUTZ". Op de keerzijde stond alleen het instellingsjaar gedrukt. Het ereteken van de luchtbescherming heeft een bijzondere positie in nationaalsocialistische onderscheidingen systeem. De beide klassen zijn fundamenteel verschillend van elkaar in uiterlijk. De tweede klasse is een medaille, terwijl de 1e klasse een kruis was. Bovendien bevreemdend het dat de 1e klasse niet als Steckkreuz ingevoerd werd, maar dat daarvoor ook hetzelfde lint als van de 2e klasse gebruikt werd. KlassenHet Ereteken van de Luchtbescherming werd in twee klassen toegekend:
ToekenningsvoorwaardenEenheden van de luchtbescherming
DraagwijzeHet ereteken van de luchtbescherming werd aan het lint op de linker zijde van de borst, in de 2e knoopsgat van het uniform gedragen. Bij de bevordering naar de 1e klasse mocht het ereteken van de lagere klasse niet meer gedragen worden, maar men mocht dat als aandenken houden. Gedecoreerden1e Klasse:[1]
2e Klasse:[5]
Na de Tweede WereldoorlogHet insigne is van een hakenkruis voorzien. Dat betekent dat het verzamelen, tentoonstellen en verhandelen van deze onderscheidingen in Duitsland aan strenge wettelijke regels is onderworpen. Op 26 juli 1957 vaardigde de Bondsrepubliek Duitsland een wet uit waarin het dragen van onderscheidingen met daarop hakenkruizen of de runen van de SS werd verboden. In de gedenazificeerde uitvoering mogen de badges wel worden gedragen[6]. Externe linksZie ookBronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia