Duilian
Een duilian (spreek uit als [Dwee Ljen]) is een vorm van Chinese poëzie. Het bestaat uit twee zinnen die hetzelfde aantal karakters telt. Het eerste karakter van de eerste (beginzin) en de tweede zin (eindzin) vormen samen een Chinees woord. De twee zinnen moeten ook passen in de Chinese rijm. Ook de betekenis van de zinnen moeten bij elkaar passen. Ze vormen samen een centraal thema. De letterlijke betekenis van de karakters dui (对) en lian (联) zijn ook passend en verenigen. Duilian ziet men meestal op deuren, zijkanten van de deuren, muren en op zuilen. Ze worden geschreven met Chinese kalligrafie op houten borden of papier. Op hout worden ze soms ook ingekerfd. Sinds de kerstening van Chinezen eind 19e eeuw aan de gang is hebben vele Chinese kerken die ouder dan vijftig jaar zijn meestal een duilian achter het altaar met woorden over het christendom, God, heilige maagd Maria of Jezus. Chinese tempels hebben altijd duilians in de tempelhal, achter het altaar, op de zuilen en houten planken aan de weerszijden van godenbeelden van de traditionele Chinese godsdienst. GeschiedenisDe eerste duilian werden omstreeks de Vijf Dynastieën en Tien Koninkrijken ontwikkeld en bestaan dus al meer dan duizend jaar. Het beleefde hoogtepunten tijdens de Ming-dynastie en Qing-dynastie. VariantenDuilian worden vaak gebruikt om geluk, blijheid, vreugde of droefenis uit te drukken. Verschillende Chinese feestdagen hebben ook ieder een andere duilian. Gebruik
Plaatsing
Chinees religieuze duilian
Zie ook |
Portal di Ensiklopedia Dunia