Denise Probst-Massin

Denise Probst-Massin
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonsgegevens
Geboren	Brussel, 19 februari 1913
Overleden	18 oktober 1980
Geboorteland	België
Beroep(en)	textielkunstenaar, glazenier
Portaal    Kunst & Cultuur

Denise Probst-Massin (Brussel, 19 februari 1913 – ?, 18 oktober 1980) was een Belgisch textielkunstenaar en glazenier.[1]

Leven en werk

Denise Massin werd geboren in Brussel,[1] waar ze studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel.[2] In 1936 trouwde ze met de Luxemburgse kunstenaar Émile Probst (1913-2004). Ze woonden begin jaren 50 in Saarbrücken en hadden een eigen atelier in glasramen en wandtapijten in Brussel.

Probst-Massin maakte geweven en geknoopte (wand)tapijten en 'schilderijen' van verschillende stoffen. Samen met haar man ontwierp ze glas-in-loodramen die werden geplaatst in België, Duitsland en Luxemburg. Een voorbeeld van een gezamenlijk werk van Émile en Denise Probst is een ontwerp voor een wandtapijt van Onze-Lieve-Vrouw van Troost voor de kapel van Glacis onder Limpertsberg, een van de stadsdelen van Luxemburg.[3] Het is rechtsonder gesigneerd E+D Probst, ze gebruikten ook wel het monogram EPD (met een verlengde P). Het werk van Denise Probst werd een aantal keren samen met dat van haar schoonzus, de keramiste Colette Probst-Wurth, getoond, onder meer tijdens de Women's International Exposition in New York (1950), in Galerie La Cité (1977)[4] en -postuum- in Galerie Simoncini in Luxemburg-Stad (1984).

Denise Probst-Massin overleed op 67-jarige leeftijd.[5] Haar man maakte een herdenkingsraam, dat werd geplaatst in de kerk van Longsdorf.

Enkele werken

• 1950 wandtapijt Renaissant de mes cendres.[6]
• 1966 ontwerp wandtapijt (4x3 meter) van Onze-Lieve-Vrouw van Troost voor de kapel van Glacis, samen met haar man. Uitgevoerd door de firma De Wit.
• glas-in-loodramen voor de Sint-Pauluskerk (ca. 1953) in Heidstok (Völklingen, Duitsland), de Kirche Herz Mariä (1956) in Dorf im Wandt (Großrosseln, Duitsland), de Sainte-Vierge-Marie (1956) in Capellen (Luxemburg), de Martin-Luther-Kirche (1957) in Webenheim (Blieskastel, Duitsland) en voor de Église de la Nativité de la Bienheureuse-Vierge-Marie (1960) in Schlindermanderscheid (Luxemburg), in samenwerking met haar man.[7]

Werk in openbare collecties

• Musée National d'Histoire et d'Art
• Kurpfälzische Museum Heidelberg

Bronnen, noten en/of referenties

1. Paul Piron (2016) De Belgische beeldende kunstenaars van de 19e tot de 21e eeuw. Brussel: Ludion. ISBN 978-94-91819-64-3. p. 1927.
2. "Probst-Massin Denise", in Lambert Herr (2001) Signatures, portraits et auto-portraits : artistes plasticiens au Luxembourg. Luxemburg: Éditions Saint-Paul. ISBN 2-87963-382-6. Gearchiveerd op 19 januari 2023.
3. (de) "Konsekrationsfeier in der Glaciskapelle", Luxemburger Wort, 9 september 1966.
4. (fr) "Céramiques et tapisseries signées Colette et Denise Probst", Luxemburger Wort, 15 december 1977.
5. Madame Emile Probst née Denise Massin, Luxemburger Wort. 30 oktober 1980. Overleden in Sint-Genesius-Rode?; "Denise Probst vient de nous quitter.", Luxemburger Wort, 13 november 1980.
6. Afbeelding in "Ein Teppichprojekt aus den Ateliers Madame Emile Probst", Luxemburger Wort, 22 november 1950.
7. "Künstler: Probst, Emile et Denise", Forschungsstelle Glasmalerei des 20. Jh. e.V.