Choelo (Georgisch: ხულოს მუნიციპალიტეტი, Choelos moenitsipaliteti) is een gemeente in het zuidwesten van Georgië met 28.250 inwoners (2024), gelegen in de autonome republiekAdzjarië. Het bestuurlijke centrum is Choelo, een zogeheten nederzetting met stedelijk karakter (daba), dat minder dan 900 inwoners heeft. De gemeente heeft een oppervlakte van 710 km² en kent naast het centrum Choelo 78 dorpen.
Geschiedenis
De naam "Choelo" is een verbastering van de oude naam "Choela", die tot 1940 gebruikt werd, wat handelshuis betekent. Dit refereert aan de handelsroute die hier in de Middeleeuwen liep, die Samtsche-Dzjavacheti verbond met de kust van de Zwarte Zee en Adzjarië via de Goderdzipas. In 1924 werd het gebied rond het plaatsje Choelo een aparte bestuurlijke eenheid (Mazra, later een district). In 1952 werd Sjoeachevi van het district afgesplitst, en kreeg Cheolo de huidige grenzen in 1965.[3]
In april 1929, onder het Sovjet-regime, kwamen de islamitische dorpsbewoners van het bergachtige Adzjarië in opstand tegen de verplichte collectivisatie en religieuze vervolging. De Sovjet-troepen werden ingeroepen en de opstand werd snel neergeslagen. Duizenden Adzjaren werden uit de republiek gedeporteerd, ook al had Adzjarië een unieke op religie gebaseerde autonomie binnen de Sovjet-Unie.[4]
Het hoogste punt in de gemeente is een top zonder naam van 2728 meter hoog, vlakbij de berg Kentsjaoeli (Kanli) op de Turkse grens. De Goderdzipas van 2027 meter boven zeeniveau is een oude handelspassage door het Arsianigebergte naar Samtsche-Dzjavacheti, en is nu onderdeel van de belangrijke nationale weg Sh1 tussen Batoemi en Achaltsiche. De belangrijkste rivier van Adzjarië, de Adjaristskali (letterlijk "rivier van Adzjarië"), heeft in Choelo zijn oorsprong en wordt gevoed vanuit de omliggende bergen. De rivier stroomt westelijk naar de Zwarte Zee bij Batoemi.
Demografie
Begin 2024 telde de gemeente Choelo 28.250 inwoners,[2] een stijging van 21% ten opzichte van de volkstelling van 2014, een uitzondering voor het platteland van Adzjarië. Het gemeentelijke centrum Choelo kent langjarig een geleidelijke daling van inwoners.
De bevolking van de gemeente bestaat volgens de volkstelling van 2014 bijna geheel uit islamitische Georgiërs (Adzjaren (94,6%). De Georgische orthodox-christelijke gemeenschap is 4% groot, terwijl de overige inwoners geen religie hadden opgegeven. De gemeente bestaat vrijwel geheel uit etnisch Georgiërs. De enige etnische minderheid van betekenis zijn Turken (0,6%), geconcentreerd in twee dorpen. Verder zijn er geen vermeldenswaardige aantallen etnische minderheden.
Verantwoording data: Bevolkingsstatistiek Georgië 1897 tot heden.[7][8] Noot:[6]
Administratieve onderverdeling
De gemeente Choelo is administratief onderverdeeld in 12 gemeenschappen (თემი, temi) met in totaal 78 dorpen (სოფელი, sopeli) en één 'nederzetting met stedelijk karakter' (დაბა, daba), het bestuurlijk centrum Choelo.[1]
Bestuur
De gemeenteraad (Georgisch: საკრებულო, sakreboelo) van Choelo is het vertegenwoordigend orgaan dat elke vier jaar middels een gemengd kiesstelsel wordt gekozen. Deze bestaat sinds 2021 uit 24 leden: acht leden worden gekozen door middel van een districtenstelsel en 16 worden via een proportionele lijststem gekozen.[10] In 2017 was de verhouding 15 proportioneel om 13 districtszetels.
Bij de gemeentelijke verkiezingen van oktober 2021 werd Vachtang Beridze van de Georgische Droom partij met 54,3% van de stemmen tot burgemeester gekozen. De Georgische Droom behaalde de meeste proportionele stemmen (46,4%) gevolgd door de Verenigde Nationale Beweging (35,0%), Voor Georgië (6,4%), Lelo voor Georgië (4,1%) en de alliantie tussen oppositiepartijen Derde Kracht (3,2%). Andere partijen haalden de kiesdrempel van 3% niet. Zeven districtszetels zijn naar kandidaten van Georgische Droom gegaan, en eentje naar Voor Georgië.[11][12]
Moskee in Begleti. Houten moskee die in de 19e eeuw herbouwd werd nadat een brand de oorspronkelijke 17e eeuwse moskee vernietigde. Volledig beschilderd van binnen.[16] De Satsichoeri-moskee in het gelijknamige dorp is een houten moskee uit de 19e eeuw.
Ruïnes van fort Chichani uit de 10e-13e eeuw diep in het Arsianigebergte tegen de Turkse grens.
Groene Meer (Mtsvane Tba), een paar kilometer ten noorden van de Goderdzipas.
Choelo - Tago kabelbaan, gebouwd in de jaren 1980, die met 1,7 kilometer de op één na langste vrije overspanning in Europa heeft.[17]
Vervoer
De belangrijkste doorgaande weg door de gemeente is de nationale route Sh1, een belangrijke interregionale route tussen Batoemi, de binnenlanden van Adzjarië en de stad Achaltsiche in Samtsche-Dzjavacheti, via de 2027 meter hoge Goderdzi-pas in het oosten van de gemeente. De weg volgt de kloof van de Adjaristskali. In de late Sovjet periode was deze weg onderdeel van de A306 Sovjet hoofdroute.
↑ ab(ka) Main Results of the 2014 Census (Publication) (pdf). Census.ge, National Statistics Office of Georgia (Geostat) p.40-45 (28 april 2016). Gearchiveerd op 13 februari 2020. Geraadpleegd op 2 januari 2022.
↑(ka) Geschiedenis Choelo. Gemeentelijke website. Gearchiveerd op 1 januari 2022. Geraadpleegd op 2 januari 2022.
↑(en) History of Khulo. Glamping Tago Blog (19 maart 2021). Geraadpleegd op 1 januari 2022.
↑(en) Levan Tielidze, Ramin Gobejishvili, Levan Maruashvili en Nikoloz Astakhov (2019). Geomorphology of Georgia. Springer, "13 Achara-Trialeti-Loki Mountainous Terrain", pp. 235. ISBN 978-3-319-77764-1. Geraadpleegd op 1 januari 2022.
↑ abBij de volkstelling van 2014 werd een onverklaarbaar gat ten opzichte van de data van het nationaal statistisch bureau Geostat gevonden. Uit VN begeleid onderzoek is gebleken dat de volkstelling van 2002 ongeveer 8-9 procent te hoog was. Zie[9], "1. Introduction", Pagina 1.