Cassiteriet

Cassiteriet
Mineraal
Chemische formule	SnO2
Kleur	Bruin, bruinzwart, groen, grijs en kleurloos
Streepkleur	Bruinwit
Hardheid	6 - 7
Gemiddelde dichtheid	6,9 kg/dm^3
Opaciteit	Doorzichtig, doorschijnend tot opaak
Splijting	[100] Perfect, [110] Matig
Kristaloptiek
Kristalstelsel	Tetragonaal
Lijst van mineralen
Portaal    Aardwetenschappen

Het mineraal cassiteriet is een tin-oxide met de chemische formule SnO₂.

Eigenschappen

Het kleurloze, grijze, groene of bruin- tot bruinzwarte cassiteriet heeft een diamantglans, een bruinwitte streepkleur, een perfecte splijting volgens kristalvlak [100] en een onduidelijke volgens [110]. De gemiddelde dichtheid is 6,9 en de hardheid is 6 tot 7. Het kristalstelsel is tetragonaal en het mineraal is niet radioactief .

Naam

De naam van het mineraal cassiteriet is afgeleid van het Griekse woord kassiteros, dat "tin" betekent.

Voorkomen

Cassiteriet is het meest algemene tin-oxide en komt vooral voor in granitische pegmatieten en alluviale afzettingen. De typelocatie is gelegen in Cornwall en Wales in het Verenigd Koninkrijk. Ook in Oost-Congo komt (naast goud, koper en coltan) en in veel Malakka, (Maleisië) cassiteriet voor.

Geschiedenis

De Feniciërs haalden het van de legendarische Kassiteriden, een eilandengroep waarmee mogelijk de Scilly-eilanden bedoeld werden, ten westen van Cornwall. De Feniciërs verhandelden dit mineraal door het hele Middellandse Zeegebied. Vanaf de 13e eeuw werd het ook in het Ertsgebergte, op de grens van Duitsland en Tsjechië, gedolven.

Zie ook

• Lijst van mineralen
• Conflictmineralen

Mediabestanden

Zie de categorie Cassiterite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.