Bill Perkins
Bill Perkins (San Francisco, 22 juli 1924 - Sherman Oaks, 9 augustus 2003)[1] was een Amerikaanse jazzmuzikant (saxofoon, fluit). JeugdPerkins woonde tot zijn tiende levensjaar in Chuquicamata in Chili, voordat zijn familie naar Santa Barbara verhuisde. Hij speelde reeds als kind klarinet, later kwamen daar saxofoon en fluit bij. Na zijn militaire diensttijd tijdens de Tweede Wereldoorlog studeerde hij muziek en rondde hij een ingenieursstudie af, die hem tijdens de jaren 1960 een baan als geluidstechnicus in verschillende opnamestudio's opleverde. CarrièreAan het begin van de jaren 1950 speelde Perkins in de bigbands van Jerry Wald, Woody Herman en Stan Kenton. In 1956 nam hij het eerste album als orkestleider op. In 1957 had hij een gezamenlijk kwintet met Jack Montrose, waarin Paul Moer, Paul Chambers en Mel Lewis speelden. In 1959 werkte hij bij Terry Gibbs. Tijdens de jaren 1960 werkte hij als studiomuzikant en geluidstechnicus. In 1966 werkte hij mee aan het album Additions to Further Definitions van Benny Carter. Bovendien speelde hij met Marty Paich en Shorty Rogers in Doc Severinsens Tonight Show Band met Lenny Niehaus, Johnny Mandel en Dave Grusin. Van 1974 tot 1977 was Perkins lid van de Toshiko Akiyoshi-Lew Tabackin Big Band[2] en was hij onder andere te horen op het album Insights. Daarna ging hij met Howard Rumseys in ere herstelde Lighthouse All Stars[3] op tournee en trad hij op met het sextet van Bud Shank en Shorty Rogers. Tijdens zijn carrière werkte Bill Perkins bovendien mee bij opnamen voor John Lewis, Annie Ross, Chet Baker, Freddie Hubbard, Mel Tormé en Bill Holman. OverlijdenBill Perkins overleed in augustus 2003 op 79-jarige leeftijd. Discografie
Bronnen, noten en/of referenties
|