Barthélemy Digneffe
Barthélemy Digneffe (Luik, 1729 – aldaar, 1784) was een architect uit de late barokperiode, die voornamelijk in de stedendriehoek Luik-Aken-Maastricht werkzaam was. Samen met de Luikenaren Jean-Gilles Jacob, Jacques-Barthélemy Renoz en Etienne Fayen, en naast de Akenaren Laurenz Mefferdatis, Joseph Moretti en Johann Joseph en Jakob Couven, en de Maastrichtenaren François, Matheius en Mathias Soiron, kan hij gerekend worden tot de belangrijkste bouwmeesters van de barokarchitectuur in het prinsbisdom Luik.[1] Digneffe werkte voornamelijk in de Lodewijk XVI-stijl, die zich aan het einde van de 18e eeuw vanuit Frankrijk verbreidde en zich ook in het Luikse land in een grote populariteit mocht verheugen. In 1762 kreeg Digneffe de opdracht van de burgemeesters van Spa, Xhrouet Lambert en Gérard de Leau, om een gebouw te ontwerpen dat Spa aantrekkelijker zou maken voor de aristocratische gasten, die de stad al bezochten, maar er nog geen passende uitgaansgelegenheid aantroffen. La Redoute werd een imponerend gebouw naar de mode van de tijd, waarin een balzaal, een speelzaal en een theater werden ondergebracht. Door een aantal vernietigende branden en de daarop volgende verbouwingen en uitbreidingen, is in het huidige complex nog maar nauwelijks de hand van Digneffe te herkennen. Digneffe's laatste twee projecten, het Hôtel de Hayme de Bomal en Kasteel Amstenrade, waren beide opdrachten van de rijke Luikse bankier Nicolaas Willems (die eerder al het hôtel d’Ansembourg naar plannen van Johann Joseph Couven had laten bouwen). Het nieuwe Luikse hôtel was bestemd voor zijn neef, Jean-Baptiste de Hayme de Bomal. Tijdens de Franse Tijd (1793-1815) functioneerde het luxueuze hôtel als ambtswoning van de Franse prefect, die er zowel de Franse keizer Napoleon Bonaparte als de Pruisisch generaal von Blücher ontving. Werken
Bronnen en referenties
Zie de categorie Barthélemy Digneffe van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
Portal di Ensiklopedia Dunia