Antechinus adustus

Antechinus adustus IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2015)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Mammalia (Zoogdieren) Orde: Dasyuromorphia (Roofbuideldieren) Familie: Dasyuridae (Echte roofbuideldieren) Geslacht: Antechinus (Breedvoetbuidelmuizen)
Soort
Antechinus adustus (Thomas, 1923) Originele combinatie Phascogale flavipes adusta
Verspreidingsgebied in Queensland
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Antechinus adustus op Wikispecies
Portaal    Biologie Zoogdieren

Antechinus adustus is een roofbuideldier uit het geslacht van de breedvoetbuidelmuizen. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Oldfield Thomas in 1923.[2][3] Deze soort werd tot 2000 als een ondersoort van Stuarts breedvoetbuidelmuis (A. stuartii) gezien.[4]

Kenmerken

Deze soort lijkt op Stuarts breedvoetbuidelmuis, maar heeft een donkerdere en langere vacht. De bovenkant is bruinachtig, de onderkant geelbruin. De dunne staart is lichtbruin van kleur. De kop-romplengte bedraagt 90 tot 119 mm, de staartlengte 89 tot 103 mm en het gewicht voor vrouwtjes 21 tot 34 g en 30 tot 42 g voor mannetjes. Vrouwtjes hebben 6 mammae.

Voorkomen

De soort komt voor in tropisch bos in Queensland van Paluma tot Mount Spurgeon, op minstens 800 m hoogte.

Leefwijze

Dit dier leeft op de grond en eet insecten. Na de paartijd van eind juni tot eind juli sterven alle mannetjes. In het begin van augustus hebben sommige vrouwtjes al jongen in hun buidel, waar ze vier tot vijf weken blijven. Tot eind november worden de jongen gezoogd.

Bronnen, noten en/of referenties

• Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X

1. (en) Antechinus adustus op de IUCN Red List of Threatened Species.
2. Groves, C. P. (2005). "Order Dasyuromorphia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. pp. 28-29. ISBN 978-0-8018-8221-0.
3. Mammal Diversity Database (2023). Antechinus adustus (O. Thomas, 1923). Mammal Diversity Database (Version 1.11). DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Geraadpleegd op 08-06-2023.
4. Van Dyck, S., & Crowther, M. S. (2000). Reassessment of northern representatives of the Antechinus stuartii complex (Marsupialia: Dasyuridae): A subtropicus sp. nov. and A. adustus new status. Memoirs-Queensland Museum, 45(2), 611-635.

Mediabestanden

Zie de categorie Antechinus adustus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.