Annie van Stiphout
Annie van Stiphout-van de Kerkhof (Helmond, 30 september 1952) is een voormalige Nederlandse langeafstandsloopster. Ze werd achtmaal Nederlands kampioene op diverse afstanden (1500 m t/m marathon). BiografiePersoonlijk en start als juniorAnnie van Stiphout-van de Kerkhof is de oudste van vijftien kinderen van Jan van de Kerkhof (1928-1997) en J. van der Burgt. Ze is verre familie van René, Willy en Gerard van de Kerkhof. Haar aanleg voor hardlopen bleek al vroeg bij het spelen op straat. Werden er hardloop-wedstrijdjes gehouden, dan won zij altijd. Vandaar dat zij op haar veertiende door haar moeder werd meegenomen naar de plaatselijke atletiekvereniging HAC. Hier maakte zij, zoals elke beginnende junioratleet, in eerste instantie kennis met alle atletiekonderdelen. Al gauw kwam echter haar looptalent aan het licht en werd zij opgenomen in de langeafstandsgroep. Werd zij in 1967 nog derde bij de B-junioren op het Nederlands kampioenschap veldlopen, een jaar later volgde haar eerste nationale titel in haar leeftijdsgroep op dit onderdeel. Als A-junior behaalde zij vervolgens vier nationale titels, twee op de 800 m en twee bij het veldlopen, en nam zij in 1970 deel aan de allereerste Europese kampioenschappen voor junioren in Parijs, waar zij uitkwam aan de 1500 m.[1] Baan- en crossatlete bij de seniorenDe eerste jaren bij de senioren was het wennen voor Van Stiphout. Ze had er moeite mee dat zij niet zo vanzelfsprekend won als zij bij de junioren inmiddels gewend was geraakt. Won ze niet, dan had zij voor haar gevoel slecht gelopen. "Ik kon niet hebben dat er iemand vóór mij liep", aldus de Helmondse.[1] Wel was zij in 1972 de eerste die met 9.40,8 een nationaal record op de 3000 m vestigde, zodra dit onderdeel aan het wedstrijdprogramma van de vrouwen was toegevoegd. Dit record verbeterde zij nog datzelfde jaar tot 9.39,0, om er een jaar later 9.36,6 van te maken. Overstap naar de wegZes jaar later nam Annie van Stiphout het besluit om over te stappen van de baan- naar de wegatletiek. De op dat moment 29-jarige Helmondse, bejaardenverzorgster van beroep, was na zestien seizoenen actief te zijn geweest op de baan en bij het crossen, toe aan een nieuwe uitdaging. Ze koos de marathon van Apeldoorn van 1982 uit als haar debuutmarathon en die keuze pakte goed uit: ze won de wedstrijd in 2:46.26, slechts een dikke zes minuten boven de limiet voor de Europese kampioenschappen in Athene.[2] Hoewel ze geenszins van plan was om een overdreven limietenjacht te ontketenen, was dit resultaat alleszins bemoedigend. Een maand later volgde de 20 van Alphen, een 15 km-race die ze eveneens won. Begin april was de City-Pier-City Loop de volgende uitdaging. Ze won opnieuw, waarbij ze onder meer de sterke Belgische Magda Ilands (2e in 1:14.45) en de Noorse Ilge Stein (3e in 1:16.37) voor bleef.[3] MarathonkampioeneDe ultieme bevestiging van de juistheid van haar beslissing om over te stappen op de wegatletiek kwam vervolgens in Amsterdam, waar zij op 8 mei 1982 op de marathon van Amsterdam naar een tijd van 2:37.28 snelde: snelste Nederlandse en daarmee Nederlands marathonkampioene. Bovendien was het een dikke voldoende voor wat betreft deelname aan de marathon op de EK in Athene. En hoewel het haar eerste grote internationale kampioenschap zou worden, hoopte ze ook in Athene een goede prestatie te kunnen neerzetten. "Als ik heel eerlijk ben een plaats bij de eerste tien", aldus de Brabantse kort voor het toernooi.[4] Des te groter was de teleurstelling toen Van Stiphout in Athene, na dagenlange maagklachten waardoor zij nauwelijks in staat was geweest voedsel tot zich te nemen, op advies van de ploegarts verstek moest laten gaan op de marathon. BlessurepechIn 1983 won Annie van Stiphout de elfde editie van de halve marathon van Egmond in 1:21.47. Enkele maanden later nam zij deel aan de Nederlandse veldloopkampioenschappen in Eibergen. Daar moest ze de strijd voortijdig staken vanwege een plotselinge stekende pijn in haar heup. Medisch onderzoek wees in eerste instantie in de richting van een spierscheuring.[5] Later werd echter een ontstoken slijmbeurs vastgesteld, waaraan de Helmondse atlete ten slotte in mei werd geopereerd. "Mijn plannen voor dit seizoen heb ik nu maar laten varen", aldus Van Stiphout kort na die operatie.[6] Nauwelijks vermoedde zij op dat moment dat haar herstel zo voorspoedig zou verlopen, dat zij nog in 1983 een belangrijke overwinning op haar conto zou bijschrijven. Begin oktober werd zij in Utrecht namelijk Nederlands kampioene op de 10 km. Deze overwinning was des te opmerkelijker, omdat van tevoren Elly van Hulst had voorspeld, dat zij in Utrecht haar achtste nationale titel van dat jaar zou gaan ophalen. Annie van Stiphout, extra geprikkeld door deze boude voorspelling, liep haar concurrente vervolgens op afstand. Met haar eindtijd van 35.14,6 was ze zo'n anderhalve minuut sneller dan Van Hulst, die 36.43,4 liet optekenen en zelfs nog voorrang moest geven aan Eefje van Wissen, die met 36.02,1 eveneens aanzienlijk sterker bleek.[7] In 1984 kreeg Annie van Stiphout opnieuw last van een slijmbeursontsteking aan de heup en opnieuw moest ze daaraan worden geopereerd. In de herstelperiode die hierop volgde bleek zij haar loophouding zodanig te hebben gewijzigd, dat er een liesblessure op volgde. Het hele seizoen 1984 ging hierdoor verloren.[8] RentreeIn 1985 maakte ze een geslaagde rentree door voor de tweede maal in haar carrière de marathon van Apeldoorn te winnen. "Deze marathon beschouwde ik als een soort training. Ik heb ook mijn trainingstempo aangehouden en ben heel rustig van start gegaan. Ik heb weinig geleden. Dit parcours leent zich toch niet voor een toptijd".[8] Later dat jaar volgde er nog een overwinning op de marathon van Maassluis. In februari maakte zij bovendien deel uit van een Nederlandse ploeg, die deelnam aan de Ekiden in het Japanse Yokohama. De Nederlandse ploeg, die verder bestond uit Carla Beurskens, Joke van Gerven, Carla Ophorst, Eefje van Wissen en Irene Wentzel, eindigde in de door de Russische ploeg gewonnen wedstrijd als negende in 2:26.18.[9] Haar laatste grote succes was het winnen van de marathon van Utrecht in 1991. Nederlandse kampioenschappen
Persoonlijke records
Palmares1500 m3000 m5000 m
10.000 m
10 km
15 km
halve marathon
25 km
marathon
veldlopen
overig
Bronnen, noten en/of referenties
Externe link
|