Adolf van Nassau-Siegen (1586-1608)

Adolf van Nassau-Siegen
1586–1608
Graaf Adolf van Nassau-Siegen. Toegeschreven aan Jan Antonisz. van Ravesteyn, ca. 1609-1633, Rijksmuseum Amsterdam.
Geboren	8 augustus 1586 Slot Dillenburg
Overleden	7 november 1608 Xanten
Vader	Johan VII ‘de Middelste’ van Nassau-Siegen
Moeder	Magdalena van Waldeck-Wildungen
Dynastie	Huis Nassau-Siegen
Broers/zussen	Johan Ernst, Johan VIII ‘de Jongere’, Elisabeth, Juliana, Anna Maria, Johan Albert, Willem, Anna Johanna, Frederik Lodewijk, Magdalena, Johan Frederik
Partner	–
Kinderen	–
Het wapen van de graven van Nassau-Siegen sinds 1557.

Graaf Adolf van Nassau-Siegen (Slot Dillenburg, 8 augustus 1586[1] – Xanten, 7 november 1608[1][2][3][4]), Duits: Adolf Graf von Nassau-Siegen (officiële titels: Graf zu Nassau, Katzenelnbogen, Vianden und Diez, Herr zu Beilstein), was een graaf uit het Huis Nassau-Siegen, een zijtak van de Ottoonse Linie van het Huis Nassau. Hij diende als officier in het Staatse leger. In de Oranjepropaganda geldt hij als een van de twaalf helden uit het Huis Nassau die in de Tachtigjarige Oorlog hun leven gaven voor de vrijheid van het Nederlandse volk.

Biografie

Adolf werd op 8 augustus 1586 op Slot Dillenburg geboren als de derde zoon van graaf Johan VII ‘de Middelste’ van Nassau-Siegen en diens eerste echtgenote, gravin Magdalena van Waldeck-Wildungen.[5] Hij werd op zondag 21 augustus^Jul. gedoopt.[6]

Adolf studeerde in 1601 in Genève[2], en daarna in Bazel en in Frankrijk.[4] Hij trad in 1604 in Staatse dienst en nam deel aan het Beleg van Oostende (1604) en het Beleg van Sluis (1604).[2][3] Op 3 april 1606 werd hij benoemd tot ritmeester over een vaan van 86 ruiters.[2] In 1608 woonde hij met zijn vader een wapenschouw bij in de Palts.[3] Hij ondernam daarna een expeditie naar Luxemburg en sneuvelde op de terugtocht op 7 november 1608 bij Xanten.[2][3][7][8] Hij werd op 23 november 1608 begraven in de Sint-Stevenskerk in Nijmegen.[2]

Adolf en zijn oudere broers Johan Ernst en Johan ‘de Jongere’ hadden de reputatie gokkers te zijn en een volstrekt ongepaste pracht en praal in hun kleding en voorkomen te vertonen. Hun vader schreef de jonge graven brieven vol vaderlijke vermaningen, waarin hij hen aanmaande zuinig te zijn, omdat hij niet wist wat hij met zijn zorgen en schulden aan moest. In een brief van 8 december 1608 beschouwde hij zelfs het sneuvelen van Adolf als straf van God en vermaande hij beide anderen, die met ‘einem ärgerlichen Leben mit Verschwendung fast allem, was ich in der Welt habe, durch Ehebrechen und Hurerei, Plünderung und Beraubung armer, unschuldiger Leute hoch und niederen Standen’ het graafschap Nassau-Siegen ruïneerden, om een ander, beter, en de naam Nassau waardig, leven te leiden.[9]

In 1901 werd er op initiatief van gemeentearchivaris Herman Diederik Joan van Schevichaven een gedenkplaat van 103 bij 64 cm aangebracht in het noordertransept van de Sint-Stevenskerk in Nijmegen. De tekst op deze gedenkplaat luidt:[10]

“IN DE MAAND NOVEMBER 1608
WERD ALHIER BEGRAVEN
ADOLF GRAAF VAN NASSAU SIEGEN
DERDE ZOON VAN JAN GRAAF VAN NASSAU SIEGEN
EN VAN MAGDALENA VAN WALDECK
OP 22-JARIGEN LEEFTIJD GESNEUVELD
IN EEN TREFFEN NABIJ XANTEN
HIJ WAS EEN DER TWAALF HELDEN
UIT HET HUIS VAN NASSAU
DIE IN DEN TACHTIGJARIGEN STRIJD
HUN LEVEN GAVEN VOOR DE VRIJHEID
VAN HET NEDERLANDSCHE VOLK”

• 
  Het Beleg van Oostende (1601-1604).
• 
  Het Beleg van Sluis (1604).
• 
  De Slag bij Xanten (1608).
• 
  De Sint-Stevenskerk in Nijmegen in 2016.

Voorouders

Voorouders van Adolf van Nassau-Siegen
Betovergrootouders	Johan V van Nassau-Siegen (1455–1516) ⚭ 1482 Elisabeth van Hessen-Marburg (1466–1523)	Botho III van Stolberg-Wernigerode (1467–1538) ⚭ 1500 Anna van Eppstein-Königstein (1481–1538)	Johan IV van Leuchtenberg (1470–1531) ⚭ 1502 Margaretha van Schwarzburg-Blankenburg (1482–1518)	Frederik V ‘de Oudere’ van Brandenburg-Ansbach (1460–1536) ⚭ 1479 Sofia van Polen (1464–1512)	Filips I van Waldeck-Waldeck (1445–1475) ⚭ 1464 Johanna van Nassau-Siegen (1444–1468)	Willem van Runkel (?–1489) ⚭ 1454 Irmgard van Rollingen (?–1514)	Gerlach II van Isenburg-Grenzau (?–1500) ⚭ 1455 Hildegard van Sierck (?–1490)	Hendrik van Hunolstein-Neumagen (?–1486) ⚭ 1466 Elisabeth van Boulay (?–1507)
Overgrootouders	Willem I ‘de Rijke’ van Nassau-Siegen (1487–1559) ⚭ 1531 Juliana van Stolberg-Wernigerode (1506–1580)		George III van Leuchtenberg (1502–1555) ⚭ 1528 Barbara van Brandenburg-Ansbach (1495–1552)		Hendrik VIII van Waldeck-Wildungen (1465–1513) ⚭ vóór 1492 Anastasia van Runkel (?–1502/03)		Salentijn VII van Isenburg-Grenzau (vóór 1470–1534) ⚭ Elisabeth van Hunolstein-Neumagen (ca. 1475–1536/38)
Grootouders	Johan VI ‘de Oude’ van Nassau-Siegen (1536–1606) ⚭ 1559 Elisabeth van Leuchtenberg (1537–1579)				Filips IV van Waldeck-Wildungen (1493–1574) ⚭ 1554 Jutta van Isenburg-Grenzau (?–1564)
Ouders	Johan VII ‘de Middelste’ van Nassau-Siegen (1561–1623) ⚭ 1581 Magdalena van Waldeck-Wildungen (1558–1599)

Externe links

• (en) Nassau op: Medieval Lands. A prosopography of medieval European noble and royal families, compiled by Charles Cawley.
• (en) Nassau Part 5 op: An Online Gotha, by Paul Theroff.

Mediabestanden

Zie de categorie Adolph of Nassau-Siegen (1608) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

• (nl) Aa, A.J. van der, ʻAdolf van Nassau de Jongeʼ in: Biographisch Woordenboek der Nederlanden, bevattende levensbeschrijvingen van zoodanige personen, die zich op eenigerlei wijze in ons vaderland hebben vermaard gemaakt. Eerste deel, J.J. van Brederode, Haarlem (1852), p. 78-81.
• (nl) Blok, P.J., ʻAdolf, de Jongeʼ in: Molhuysen, P.C. en Blok, P.J. (redactie), Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek. Eerste deel, A.W. Sijthoff, Leiden (1911), p. 25.
• (de) Dek, A.W.E. (1962). Graf Johann der Mittlere von Nassau-Siegen und seine 25 Kinder. Krips Repro, Rijswijk.
• Dek, A.W.E. (1968). De afstammelingen van Juliana van Stolberg tot aan het jaar van de Vrede van Münster. Spiegel der Historie. Maandblad voor de geschiedenis der Nederlanden 1968 (7/8): 288-303
• Dek, A.W.E. (1970). Genealogie van het Vorstenhuis Nassau. Europese Bibliotheek, Zaltbommel.
• (fr) Huberty, Michel, Giraud, Alain; Magdelaine, F. & B. (1981). l’Allemagne Dynastique. Tome III: Brunswick-Nassau-Schwarzbourg. Alain Giraud, Le Perreux.
• (de) Lück, Alfred (1981). Siegerland und Nederland, 2. Auflage. Siegerländer Heimatverein e.V., Siegen [1967].
• (de) Textor von Haiger, Johann (1617). Nassauische Chronik. Christoph Raab, Herborn.
• Vorsterman van Oyen, A.A. (1882). Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden. A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht.

---

Referenties

1. Huberty, et al. (1981), p. 233.
2. Dek (1970), p. 87.
3. Dek (1968), p. 248.
4. Vorsterman van Oyen (1882), p. 116.
5. Alle bronnen die beide ouders vermelden, noemen deze ouders.
6. Huberty, et al. (1981), p. 248.
7. Blok (1911).
8. Van der Aa (1852), p. 78-80.
9. Lück (1981), p. 95-98.
10. (nl) Grafmonumenten in het noordertransept. Gearchiveerd op 2 december 2023. Geraadpleegd op 3 juli 2021.