|
നിർമ്മൽ കുമാർ ദത്ത
ഇന്ത്യൻ ഫാർമക്കോളജിസ്റ്റും മെഡിക്കൽ അക്കാദമികും മുംബൈയിലെ ഹാഫ്കൈൻ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഡയറക്ടറുമായിരുന്നു നിർമ്മൽ കുമാർ ദത്ത (1913–1982). കോളറയെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധേയനായ അദ്ദേഹം[1] നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് മെഡിക്കൽ സയൻസസ്, [2] നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസ്, ഇന്ത്യ, ഇന്ത്യൻ നാഷണൽ സയൻസ് അക്കാദമി എന്നിവയുടെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഫെലോ ആയിരുന്നു.[3] ശാസ്ത്ര ഗവേഷണത്തിനായുള്ള ഇന്ത്യാ ഗവൺമെന്റിന്റെ പരമോന്നത ഏജൻസിയായ കൗൺസിൽ ഓഫ് സയന്റിഫിക് ആൻഡ് ഇൻഡസ്ട്രിയൽ റിസർച്ച് 1965 ൽ മെഡിക്കൽ സയൻസിന് നൽകിയ സംഭാവനകൾക്കുള്ള ശാസ്ത്ര-സാങ്കേതികവിദ്യയ്ക്കുള്ള ശാന്തി സ്വരൂപ് ഭട്നാഗർ പുരസ്കാരം അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചു.[4][note 1] ജീവിതരേഖഎൻകെ ദത്ത 1913 ഡിസംബർ 1 ന് ഇന്ത്യൻ സംസ്ഥാനമായ പശ്ചിമ ബംഗാളിൽ ജനിച്ചു. കൊൽക്കത്ത സർവകലാശാലയിലെ കൊൽക്കത്ത മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ നിന്ന് വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ ബിരുദം നേടി. എം‌ബി‌ബി‌എസ് നേടിയ ശേഷം ഉന്നത പഠനത്തിനായി ഓക്സ്ഫോർഡ് സർവകലാശാലയിലേക്ക് മാറി. അവിടെ അദ്ദേഹം 1949 ൽ ഒരു ഡിഫിൽ നേടി. [3] 1964 ൽ സ്ഥാപനത്തിൽ നിന്ന് ഡിഎസ്‌സി ബിരുദം നേടിയപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് ഓക്സ്ഫോർഡിൽ രണ്ടാം തവണ ബിരുദം ലഭിച്ചു. ഔദ്യോഗിക ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗം ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും പുരാതന മെഡിക്കൽ ഗവേഷണ സ്ഥാപനങ്ങളിലൊന്നായ ഹാഫ്കൈൻ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലായിരുന്നു. അവിടെ അദ്ദേഹം ഡയറക്ടറായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. ഇന്ത്യൻ കൗൺസിൽ ഓഫ് മെഡിക്കൽ റിസർച്ചിന്റെ ഡെപ്യൂട്ടി ഡയറക്ടർ ജനറലായും സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. ദത്ത കോളറയെക്കുറിച്ച് വിപുലമായ ഗവേഷണങ്ങൾ നടത്തുകയും പഠനത്തിനായി ഒരു ലബോറട്ടറി മാതൃക വികസിപ്പിക്കുന്നതിന് മുയൽക്കുഞ്ഞുളെ ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇത് രോഗം വ്യാപിച്ചിട്ടില്ലാത്ത രാജ്യങ്ങളിൽ കോളറ പഠനത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചതായി റിപ്പോർട്ടുണ്ട്. [1] 1959 ൽ, മൃഗ പരിശോധനയിൽ വയറിളക്കത്തിന് കാരണമാകുന്ന വിബ്രിയോ കോളറ സൃഷ്ടിച്ച വിഷവസ്തുവിനെ അദ്ദേഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞു [5] ക്ലാസിക്കൽ ബയോടൈപ്പ്, ഇനാബ സെറോടൈപ്പ്, വി. കോളറ സ്ട്രെയിൻ 569 ബി എന്നിവ ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ചു, [6] ഇത് ഇന്നും പിന്തുടരുന്നു. [7] വാക്സിനുകളും ആന്റിസെറവും വിലയിരുത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു രീതിശാസ്ത്രവും അദ്ദേഹം വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു. കോളറ ചികിത്സിക്കുന്നതിനുള്ള ചികിത്സാ പ്രോട്ടോക്കോളുകൾ അദ്ദേഹം നിർദ്ദേശിച്ചിരുന്നു.[8] പിയർ റിവ്യൂഡ് ജേണലുകളിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച നിരവധി മെഡിക്കൽ പേപ്പറുകൾ വഴി അദ്ദേഹം തന്റെ ഗവേഷണങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട് [9][note 2] അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നിരവധി എഴുത്തുകാരും ഗവേഷകരും ഉദ്ധരിച്ചു.[10][11][12][13] ബാക്ടീരിയ രോഗങ്ങളിലും കോളറയിലും വിദഗ്ദ്ധരുടെ പാനലിൽ അംഗമായി പ്രവർത്തിച്ച ദത്ത ലോകാരോഗ്യ സംഘടനയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു.[3]ഇന്ത്യൻ ഫാർമക്കോപ്പിയ കമ്മീഷനിലും ഇന്ത്യാ ഗവൺമെന്റിന്റെ ഡ്രഗ്സ് സാങ്കേതിക ഉപദേശക സമിതിയിലും അംഗമായിരുന്ന അദ്ദേഹം ഇന്ത്യൻ കൗൺസിൽ ഓഫ് മെഡിക്കൽ റിസർച്ചിന്റെ വിദഗ്ദ്ധ ശാസ്ത്ര സമിതിയിലും ഇരുന്നു. ആർക്കൈവ്സ് ഇന്റർനാഷണൽ ഡി ഫാർമകോഡൈനാമി എറ്റ് ഡി തെറാപ്പി, ഇന്ത്യൻ ജേണൽ ഓഫ് ഫാർമക്കോളജി എന്നിവയുടെ എഡിറ്റോറിയൽ ബോർഡുകളിൽ അംഗമായിരുന്ന അദ്ദേഹം ഇന്ത്യൻ ഫാർമസ്യൂട്ടിക്കൽ അസോസിയേഷന്റെ മഹാരാഷ്ട്ര ചാപ്റ്ററിന്റെ പ്രസിഡന്റായും പ്രവർത്തിച്ചു. 1982 മെയ് 2 ന് 68 ആം വയസ്സിൽ അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു. [1] അവാർഡുകളും ബഹുമതികളും1955 ൽ ഇന്ത്യൻ കൗൺസിൽ ഓഫ് മെഡിക്കൽ റിസർച്ചിന്റെ ബസന്തിദേവി അമീർചന്ദ് അവാർഡും 1965 ൽ മെഡിസിൻ വാടുമുൾ ഫൗണ്ടേഷൻ അവാർഡും ദത്തയ്ക്ക് ലഭിച്ചു. [3]അതേ വർഷം തന്നെ കൗൺസിൽ ഓഫ് സയന്റിഫിക് ആൻഡ് ഇൻഡസ്ട്രിയൽ റിസർച്ച് അദ്ദേഹത്തിന് ഏറ്റവും ഉയർന്ന ഇന്ത്യൻ സയൻസ് അവാർഡുകളിൽ ഒന്നായ ശാന്തി സ്വരൂപ് ഭട്നഗർ സമ്മാനം നൽകി. [[14] ഇതിനിടയിൽ ഇന്ത്യൻ നാഷണൽ സയൻസ് അക്കാദമി 1963 ൽ അദ്ദേഹത്തെ ഒരു ഫെലോ ആയി തിരഞ്ഞെടുത്തു. 1981 ൽ ശ്രീ ധൻവന്താരി സമ്മാനം നൽകി ഐ‌എൻ‌എസ്‌എ അദ്ദേഹത്തെ വീണ്ടും ബഹുമാനിച്ചു. [15]നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസ്, ഇന്ത്യ, നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് മെഡിക്കൽ സയൻസസ് എന്നിവയുടെ ഫെലോ കൂടിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം.[2] കുറിപ്പുകൾഅവലംബം
പുറംകണ്ണികൾ
|
||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
