The Song of the Sannyasin

The Song of the Sannyasin
by Swami Vivekananda
First published in	1895
Country	United States
Language	English

The Song of the Sannyasin is a poem of thirteen stanzas written by Swami Vivekananda. Vivekananda composed the poem in July 1895 when he was delivering a series of lectures to a groups of selected disciples at the Thousand Island Park, New York. In the poem he defined the ideals of Sannyasa or monastic life.[1][2]

Background

In the beginning of 1895, American disciples of Vivekananda requested him to organize a special session of lectures throughout the summer. Though Vivekananda was very tired at this time after multiple long sessions of public and private lectures, he assented. From mid-June to early August 1895, Vivekananda delivered a series of lectures to a group of selected disciples at the Thousand Island Park, New York.[3][4]

In this period, sometime in July 1895 Vivekananda wrote The Song of the Sannyasin.[1]

Theme

A portion of the manuscript in Vivekananda's own handwriting.

In the poem, Vivekananda glorified Hindu concepts on Sannyasa and defined the ideals of monastic life. For centuries, it has been a tradition in India to revere Sannyasis and encourage people (especially the younger ones) to work for self-realization God realization. According to Hindu beliefs, Sannyasa is the best path of life one can take. In these 13 short poems, Vivekananda discusses the concept, beliefs and ideals of Sannyasa or monastic life.[1]

Mohit Chakrabarti in his book Swami Vivekananda: A Poetic Visionary, called these poems as Vivekananda's religious introspection. Chakrabarti told— "Quite apart from the utilitarian and segmentary approach to religion more often than not prone to achieving a platform of materialistic superiority, the religion that Vivekananda highlights here is one of emancipation of man by means of sustained devotion to and involvement in knowledge, truth and freedom."[2]

Stanzas

The Song of the Sannyasin (excerpts)
Stanza I Wake up the note! the song that had its birth Far off, where worldly taint could never reach, In mountain caves and glades of forest deep, Whose calm no sigh for lust or wealth or fame Could ever dare to break; where rolled the stream Of knowledge, truth, and bliss that follows both. Sing high that note, Sannyâsin bold! Say— "Om Tat Sat, Om!"	Stanza II Strike off thy fetters! Bonds that bind thee down, Of shining gold, or darker, baser ore; Love, hate—good, bad—and all the dual throng, Know, slave is slave, caressed or whipped, not free; For fetters, though of gold, are not less strong to bind; Then off with them, Sannyâsin bold! Say— "Om Tat Sat, Om!"	Stanza III Let darkness go; the will-o'-the-wisp that leads With blinking light to pile more gloom on gloom. This thirst for life, for ever quench; it drags From birth to death, and death to birth, the soul. He conquers all who conquers self. Know this And never yield, Sannyâsin bold! Say— "Om Tat Sat, Om!"

• Read all 13 stanzas of The Song of the Sannyasin at Wikisource

Legacy

According to Kalpana Mohapatra, The Song of the Sannyasin is the Bible of Bengal.[5] This is also considered as a source of inspiration for Hindu monks, specially the monks of Ramakrishna Order find solace, inspiration and guidance from these poems. Satguru Sivaya Subramuniyaswami decided to renounce the world after reading this poem in his teenage.[1] Veteran Kannada poet KUVEMPU has translated this song into Kannada as CHAGIYA HADU,which is actually more beautiful than this original song. Here is the text: ಏಳು, ಮೇಲೇಳೇಳು ಸಾಧುವೆ, ಹಾಡು ಚಾಗಿಯ ಹಾಡನು; ಹಾಡಿನಿಂದೆಚ್ಚರಿಸು ಮಲಗಿಹ ನಮ್ಮ ಈ ತಾಯ್ನಾಡನು! ||ಪ||

ದೂರದಡವಿಯೊಳೆಲ್ಲಿ ಲೌಕಿಕ ವಿಷಯ ವಾಸನೆ ಮುಟ್ಟದೋ, ಎಲ್ಲಿ ಗಿರಿ ಗುಹೆ ಕಂದರದ ಬಳಿ ಜಗದ ಗಲಿಬಿಲಿ ತಟ್ಟದೋ, ಎಲ್ಲಿ ಕಾಮವು ಸುಳಿಯದೋ - ಮೇಣ್ ಎಲ್ಲಿ ಜೀವವು ತಿಳಿಯದೋ ಕೀರ್ತಿ ಕಾಂಚನವೆಂಬುವಾಸೆಗಳಿಂದ ಜನಿಸುವ ಭ್ರಾಂತಿಯ, ಎಲ್ಲಿ ಆತ್ಮವು ಪಡೆದು ನಲಿವುದೋ ನಿಚ್ಚವಾಗಿಹ ಶಾಂತಿಯ, ನನ್ನಿವರಿವಾನಂದವಾಹಿನಿಯೆಲ್ಲಿ ಸಂತತ ಹರಿವುದೋ, ಎಲ್ಲಿ ಎಡೆಬಿಡದಿರದ ತೃಪ್ತಿಯ ಝರಿ ನಿರಂತರ ಸುರಿವುದೋ ಅಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ ಹಾಡನುಲಿಯೈ, ವೀರ ಸಂನ್ಯಾಸಿ ಓಂ! ತತ್! ಸತ್! ಓಂ! ||೧||

ಕುಟ್ಟಿ ಪುಡಿ ಪುಡಿ ಮಾಡು ಮಾಯೆಯು ಕಟ್ಟಿಬಿಗಿದಿಹ ಹಗ್ಗವ; ಕಿತ್ತು ಬಿಸುಡೈ ಹೊಳೆವ ಹೊನ್ನಿನ ಹೆಣ್ಣು ಮಣ್ಣಿನ ಕಗ್ಗವ! ಮುದ್ದಿಸಲಿ ಪೀಡಿಸಲಿ ದಾಸನು ದಾಸನೆಂಬುದೆ ಸತ್ಯವು; ಕಬ್ಬಿಣವೋ? ಕಾಂಚನವೊ? ಕಟ್ಟಿದ ಕಣ್ಣಿ ಕಣ್ಣಿಯೆ ನಿತ್ಯವು. ಪಾಪಪುಣ್ಯಗಳೆಂಬುವು,- ಮಾತ್ಸರ್ಯ ಪ್ರೇಮಗಳೆಂಬುವು ದ್ವಂದ್ವ ರಾಜ್ಯದ ಧೂರ್ತಚೋರರು! ಬಿಟ್ಟು ಕಳೆ, ಕಳೆಯವರನು! ಮೋಹಗೊಳಿಪರು, ಬಿಗಿವರಿರಿವರು; ಎಚ್ಚರಿಕೆಯೆಂದವರನು ತಳ್ಳು ದೂರಕೆ ಓ ವಿರಕ್ತನೆ! ಹಾಡು ಚಾಗಿಯ ಹಾಡನು! ಹಾಡಿನಿಂದೆಚ್ಚರಿಸು ಮಲಗಿಹ ನಮ್ಮ ಈ ತಾಯ್ನಾಡನು! ಹಾಡು ಮುಕ್ತಿಯ ಗಾನವನು, ಓ ವೀರ ಸಂನ್ಯಾಸಿ- ಓಂ! ತತ್! ಸತ್! ಓಂ! ||೨||

ಕತ್ತಲಳಿಯಲಿ; ಮಬ್ಬುಕವಿಸುವ ಭವದ ತೃಷ್ಣೆಯು ಬತ್ತಲಿ; ಬಾಳ ಮೋಹವು ಮರುಮರೀಚಿಕೆ; ಮಾಯೆ ಕೆತ್ತಿದ ಪುತ್ತಳಿ; ಜನನದೆಡೆಯಿಂ ಮರಣದೆಡೆಗಾಗೆಳೆವುದೆಮ್ಮನು ದೇಹವು! ಜನ್ಮ ಜನ್ಮದಿ ಮರಳಿ ಮರಳುವುದೆಮ್ಮ ಬಿಗಿಯಲು ಮೋಹವು! ತನ್ನ ಜಯಿಸಿದ ಶಕ್ತನು- ಅವನೆಲ್ಲ ಜಯಿಸಿದ ಮುಕ್ತನು! ಎಂಬುದನು ತಿಳಿ; ಹಿಂಜರಿಯದಿರು. ಸನ್ಯಾಸಿಯೇ, ನಡೆಮುಂದಕೆ. ಗುರಿಯು ದೊರಕುವವರೆಗೆ ನಡೆ, ನಡೆ; ನೋಡದಿರು ನೀ ಹಿಂದಕೆ. ಏಳು ಮೇಲೇಳೇಳು, ಸಾಧುವೆ, ಹಾಡು ಚಾಗಿಯ ಹಾಡನು! ಹಾಡಿನಿಂದೆಚ್ಚರಿಸು ಮಲಗಿಹ ನಮ್ಮ ಈ ತಾಯ್ನಾಡನು ಹಾಡು ಸಿದ್ದನೆ, ಓ ಪ್ರಬುದ್ಧನೆ , ಹಾಡು ಸಂನ್ಯಾಸಿ- ಓಂ! ತತ್! ಸತ್! ಓಂ! ||೩||

"ಬೆಳೆಯ ಕೊಯ್ವನು ಬಿತ್ತಿದಾತನು; ಪಾಪ ಪಾಪಕೆ ಕಾರಣ; ವೃಕ್ಷಕಾರ್ಯಕೆ ಬೀಜಕಾರಣ; ಪುಣ್ಯ, ಪುಣ್ಯಕೆ ಕಾರಣ; ಹುಟ್ಟಿ ಮೈವಡೆದಾತ್ಮ ಬಾಳಿನ ಬಲೆಯ ತಪ್ಪದೆ ಹೊರುವುದು; ಕಟ್ಟು ಮೀರಿಹನಾವನಿರುವನು? ಕಟ್ಟು ಕಟ್ಟನೆ ಹೆರುವುದು!" ಎಂದು ಪಂಡಿತರೆಂಬರು-ಮೇಣ್ ತತ್ವದರ್ಶಿಗಳೆಂಬರು! ಆದೊಡೇನಂತಾತ್ಮವೆಂಬುದು ನಾಮರೂಪತೀತವು; ಮುಕ್ತಿಬಂಧಗಳಿಲ್ಲದಾತ್ಮವು ಸರ್ವನಿಯಮಾತೀತವು! ತತ್ವಮಸಿಯೆಂದರಿತು, ಸಾಧುವೆ, ಹಾಡು ಚಾಗಿಯ ಹಾಡನು! ಹಾಡಿನಿಂದೆಚ್ಚರಿಸು ಮಲಗಿಹ ನಮ್ಮ ಈ ತಾಯ್ನಾಡನು! ಸಾರು ಸಿದ್ಧನೆ, ವಿಶ್ವವರಿಯಲಿ! ಹಾಡು ಸಂನ್ಯಾಸಿ ಓಂ! ತತ್! ಸತ್! ಓಂ! ||೪||

ತಂದೆ ತಾಯಿಯು ಸತಿಯು ಮಕ್ಕಳು ಗೆಳೆಯರೆಂಬುವರರಿಯರು ಕನಸು ಕಾಣುತಲವರು ಸೊನ್ನೆಯೆ ಸರ್ವವೆನ್ನುತ ಮೆರೆವರು. ಲಿಂಗವರಿಯದ ಅತ್ಮವಾರಿಗೆ ಮಗುವು? ಆರಿಗೆ ತಾತನು? ಆರ ಮಿತ್ರನು ? ಆರ ಶತ್ರುವು? ಒಂದೆಯಾಗಿರುವಾತನು! ಆತ್ಮವೆಲ್ಲಿಯು ಇರುವುದು;- ಮೇಣ್ ಆತ್ಮವೊಂದಾಗಿರುವುದು. ಭೇದವೆಂಬುವ ತೋರಿಕೆಯು ನಮ್ಮಾತ್ಮನಾಶಕೆ ಹೇತುವು. ಭೇದವನು ತೊರೆದೊಂದೆಯೆಂಬುದನರಿಯೆ ಮುಕ್ತಿಗೆ ಸೇತುವು. ಧೈರ್ಯದಿಂದಿದನೆಲ್ಲರಾಲಿಸೆ ಹಾಡು ಚಾಗಿಯ ಹಾಡನು! ಹಾಡಿನಿಂದೆಚ್ಚರಿಸು ಮಲಗಿಹ ನಮ್ಮ ಈ ತಾಯ್ನಾಡನು! ಸಾರು, ಜೀವನ್ಮುಕ್ತ! ಸಾರೈ ಧೀರ ಸಂನ್ಯಾಸಿ- ಓಂ! ತತ್! ಸತ್! ಓಂ! ||೫||

ಇರುವುದೊಂದೇ! ನಿತ್ಯಮುಕ್ತನು, ಸರ್ವಜ್ಞಾನಿಯು ಆತ್ಮನು! ನಾಮರೂಪತೀತನಾತನು; ಪಾಪಪುಣ್ಯಾತೀತನು! ವಿಶ್ವಮಾಯಾಧೀಶನಾತನು; ಕನಸು ಕಾಣುವನಾತನು! ಸಾಕ್ಷಿಯಾತನು; ಪ್ರಕೃತಿಜೀವನ ತೆರದಿ ತೋರುವನಾತನು! ಎಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತಿಯ ಹುಡುಕುವೆ?-- ಏ- ಕಿಂತು ಸುಮ್ಮನೆ ದುಡುಕುವೆ? ಇಹವು ತೋರದು, ಪರವು ತೋರದು; ಗುಡಿಯೊಳದು ಮೈದೋರದು. ವೇದ ತೋರದು, ಶಾಸ್ತ್ರ ತೋರದು; ಮತವು ಮುಕ್ತಿಯ ತೋರದು! ನಿನ್ನ ಕೈಲಿದೆ ನಿನ್ನ ಬಿಗಿದಿಹ ಕಬ್ಬಿಣದ ಯಮಪಾಶವು; ಬರಿದೆ ಶೋಕಿಪುದೇಕೆ? ಬಿಡು, ಬಿಡು! ನಿನಗೆ ನೀನೇ ಮೋಸವು! ಬೇಡ, ಪಾಶವ ಕಡಿದು ಕೈಬಿಡು! ಹಾಡು ಸಂನ್ಯಾಸಿ- ಓಂ! ತತ್! ಸತ್! ಓಂ! ||೬||

'ಶಾಂತಿ ಸರ್ವರಿಗಿರಲಿ' ಉಲಿಯೈ, 'ಜೀವಜಂತುಗಳಾಳಿಗೆ ಹಿಂಸೆಯಾಗದೆ ಇರಲಿ ಎನ್ನಿಂದೆಲ್ಲ ಸೊಗದಲಿ ಬಾಳುಗೆ! ಬಾನೊಳಾಡುವ ನೆಲದೊಳೋಡುವ ಸರ್ವರಾತ್ಮನು ನಾನಹೆ; ನಾಕನರಕಗಳಾಸೆಭಯಗಳನೆಲ್ಲ ಮನದಿಂದ ದೂಡುವೆ!' ದೇಹ ಬಾಳಲಿ, ಬೀಳಲಿ;-ಅದು ಕರ್ಮನದಿಯಲಿ ತೇಲಲಿ! ಕೆಲರು ಹಾರಗಳಿಂದ ಸಿಂಗರಿಸದನು ಪೂಜಿಸಿ ಬಾಗಲಿ! ಕೆಲರು ಕಾಲಿಂದೊದೆದು ನೂಕಲಿ! ಹುಡಿಯು ಹುಡಿಯೊಳೆ ಹೋಗಲಿ! ಎಲ್ಲ ಒಂದಿರಲಾರು ಹೊಗಳುವರಾರು ಹೊಗಳಿಸಿಕೊಂಬರು? ನಿಂದೆ ನಿಂದಿಪರೆಲ್ಲ ಕೂಡಲು ಯಾರು ನಿಂದೆಯನುಂಬರು? ಪಾಶಗಳ ಕಡಿ! ಬಿಸುಡು, ಕಿತ್ತಡಿ! ಹಾಡು ಸಂನ್ಯಾಸಿ- ಓಂ! ತತ್! ಸತ್! ಓಂ! ||೭||

ಎಲ್ಲಿ ಕಾಮಿನಿಯೆಲ್ಲಿ ಕಾಂಚನದಾಸೆ ನೆಲೆಯಾಗಿರುವುದೋ, ಸತ್ಯವೆಂಬುವುದಲ್ಲಿ ಸುಳಿಯದು! ಎಲ್ಲಿ ಕಾಮವು ಇರುವುದೋ, ಅಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತಿಯು ನಾಚಿ ತೋರದು! ಎಲ್ಲಿ ಸುಳಿವುದೋ ಭೋಗವು ಅಲ್ಲಿ ತೆರೆಯದು ಮಾಯೆ ಬಾಗಿಲಿನಲ್ಲಿಹುದು ಭವರೋಗವು; ಎಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸದೋ ಚಾಗವೋ,-ದಿಟ ವಲ್ಲಿ ಸೇರದೋ ಯೋಗವು! ಗಗನವೇ ಮನೆ! ಹಸುರೇ ಹಾಸಿಗೆ! ಮನೆಯು ಸಾಲ್ವುದೆ ಚಾಗಿಗೆ? ಹಸಿಯೋ, ಬಸಿಯೋ? ಬಿದಿಯು ಕೊಟ್ಟಾಹಾರವನ್ನವು ಯೋಗಿಗೆ! ಏನು ತಿಂದರೆ, ಏನು ಕುಡಿದರೆ, ಏನು? ಆತ್ಮಗೆ ಕೊರತೆಯೆ? ಸರ್ವಪಾಪವ ತಿಂದುತೇಗುವ ಗಂಗೆಗೇಂ ಕೊಳೆ ಕೊರತೆಯೆ? ನೀನು ಮಿಂಚೈ! ನೀನು ಸಿಡಿಲೈ! ಮೊಳಗು ಸನ್ಯಾಸಿ- ಓಂ! ತತ್! ಸತ್! ಓಂ! ||೮||

ನಿಜವನರಿತವರೆಲ್ಲೋ ಕೆಲವರು; ನಗುವರುಳಿದವರೆಲ್ಲರೂ ನಿನ್ನ ಕಂಡರೆ, ಹೇ ಮಹಾತ್ಮನೆ! ಕುರುಡರೇನನು ಬಲ್ಲರು? ಗಣಿಸದವರನು ಹೋಗು, ಮುಕ್ತನೆ, ನೀನು ಊರಿಂದೂರಿಗೆ ಸೊಗವ ಬಯಸದೆ, ಅಳಲಿಗಳುಕದೆ! ಕತ್ತಲಲಿ ಸಂಚಾರಿಗೆ ನಿನ್ನ ಬೆಳಕನು ನೀಡೆಲೈ;- ಸಂ ಸಾರ ಮಾಯೆಯ ದೂಡೆಲೈ! ಇಂತು ದಿನದಿನ ಕರ್ಮಶಕ್ತಿಯು ಮುಗಿವವರೆಗೂ ಸಾಗೆಲೈ! ನಾನು ನೀನುಗಳಳಿದು ಆತ್ಮದೊಳಿಳಿದು ಕಡೆಯೊಳು ಹೋಗೆಲೈ! ಏಳು ಮೇಲೇಳೇಳು, ಸಾಧುವೆ, ಹಾಡು ಚಾಗಿಯ ಹಾಡನು! ಹಾಡಿನಿಂದೆಚ್ಚರಿಸು ಮಲಗಿಹ ನಮ್ಮ ಈ ತಾಯ್ನಾಡನು! ತತ್ವಮಸಿ ಎಂದರಿತು ಹಾಡೈ, ಧೀರ ಸನ್ಯಾಸಿ- ಓಂ! ತತ್! ಸತ್! ಓಂ! ||೯||

ELu, mElELELu sAdhuve, hADu cAgiya hADanu; hADiniMdeccarisu malagiha namma I tAynADanu! ||pa||

dUradaDaviyoLelli laukika viShaya vAsane muTTado, elli giri guhe kaMdarada baLi jagada galibili taTTado , elli kAmavu suLiyado - mEN elli jIvavu tiLiyado kIrti kAMcanaveMbuvAsegaLiMda janisuva BrAMtiya, elli Atmavu paDedu nalivudo niccavAgiha SAMtiya, nannivarivAnaMdavAhiniyelli saMtata harivudo, elli eDebiDadirada tRuptiya Jari niraMtara surivudO alli mUDida hADanuliyai, vIra saMnyAsi ||1||

kuTTi puDi puDi mADu mAyeyu kaTTibigidiha haggava; kittu bisuDai hoLeva honnina heNNu maNNina kaggava! muddisali pIDisali dAsanu dAsaneMbude satyavu; kabbiNavO? kAMcanavo? kaTTida kaNNi kaNNiye nityavu. pApapuNyagaLeMbavu,- mAtsarya prEmagaLeMbavu dvaMdva rAjyada dhUrtacOraru! biTTu kaLe, kaLeyavaranu! mOhagoLiparu, bigivaririvaru; eccarikeyiMdavaranu taLLu dUrake O viraktane! hADu cAgiya hADanu! hADiniMdeccarisu malagiha namma I tAynADanu! hADu muktiya gAnavanu, O vIra saMnyAsi- OM! tat! sat! OM! ||2||

kattalaLiyali; mabbukavisuva Bavada tRuShNeyu battali; bALa mOhavu marumarIcike; mAyekettida puttaLi; jananadeDeyiM maraNadeDegAgeLevudemmanu dEhavu! janma janmadi maraLi maraLuvudemma bigiyalu mOhavu! tanna jayisida Saktanu- avanelli jayisida muktanu! eMbudanu tiLi; hiMjariyadiru. sanyAsiyE, naDemuMdake. guriyu dorakuvavarege naDe, naDe; nODadiru nI hiMdake. ELu mElELELu, sAdhuve, hADu cAgiya hADanu! hADiniMdeccarisu malagiha namma I tAynADanu hADu siddane, O prabuddhane , hADu saMnyAsi- OM! tat! sat! OM! ||3||

"beLeya koyvanu bittidAtanu; pApa pApake kAraNa; vRukShakAryake bIjakAraNa; puNya, puNyake kAraNa; huTTi maivaDedAtma bALina baleya tappade horuvudu; kaTTu mIrihanAvaniruvanu? kaTTu kaTTane heruvudu!" eMdu paMDitareMbaru-mEN tatvadarSigaLeMbaru! AdoDEnaMtAtmaveMbudu nAmarUpatItavu; muktibaMdhagaLilladAtmavu sarvaniyamAtItavu! tatvamasiyeMdaritu, sAdhuve, hADu cAgiya hADanu! hADiniMdeccarisu malagiha namma I tAynADanu! sAru siddhane, viSvavariyali! hADu saMnyAsi OM! tat! sat! OM! ||4||

taMde tAyiyu satiyu makkaLu geLeyareMbuvarariyaru kanasu kANutalavaru sonneya sarvavennuta merevaru. liMgavariyada atmavArige maguvu? Arige tAtanu? Ara mitranu ? Ara Satruvu? oMdeyAgiruvAtanu! Atmavelliyu iruvudu;- mEN AtmavoMdAgiruvudu. BEdaveMbuva tOrikeyu nammAtmanASake hEtuvu. BEdavanu toredoMdeyeMbudanariye muktige sEtuvu. dhairyadiMdidanellarAlise hADu cAgiya hADanu! hADiniMdeccarisu malagiha namma I tAynADanu! sAru, jIvanmukta! sArai dhIra saMnyAsi- OM! tat! sat! OM! ||5||

iruvudoMdE! nityamuktanu, sarvaj~jAniyu Atmanu! nAmarUpatItanAtanu; pApapuNyAtItanu! viSvamAyAdhISanAtanu; kanasu kANuvanAtanu! sAkShiyAtanu; prakRutijIvana teradi tOruvanAtanu! elli muktiya huDukuve?-- E- kiMtu summane duDukuve? ihavu tOradu, paravu tOradu; guDiyoLadu maidOradu. vEda tOradu, SAstra tOradu; matavu muktiya tOradu! ninna kailide ninna bigidiha kabbiNada yamapASavu; baride SOkipudEke? biDu, biDu! ninage nInE mOsavu! bEDa, pASava kaDidu kaibiDu! hADu saMnyAsi- OM! tat! sat! OM! ||6||

'SAMti sarvarigirali' uliyai, 'jIvajaMtugaLALige hiMseyAgade irali enniMdella sogadali bALuge! bAnoLADuva neladoLODuva sarvarAtmanu nAnahe; nAkanarakagaLAseBayagaLanella manadiMda dUDuve!' dEha bALali, bILali;-adu karmanadiyali tElali! kelaru hAragaLiMda siMgarisadanu pUjisi bAgali! kelaru kAliMdodedu nUkali! huDiyu huDiyoLe hOgali! ella oMdiralAru hogaLuvarAru hogaLisikoMbaru? niMde niMdiparella kUDalu yAru niMdeyanuMbaru? pASagaLa kaDi! bisuDu, kittaDi! hADu saMnyAsi- OM! tat! sat! OM! ||7||

elli kAminiyelli kAMcanadAse neleyAgiruvudo, satyaveMbuvudalli suLiyadu! elli kAmavu iruvudo, alli muktiyu nAci tOradu! elli suLivudo BOgavu alli tereyadu mAye bAgilinallihudu BavarOgavu; elli nelesadO cAgavo,-diTa valli sErado yOgavu! gaganavE mane! hasurE hAsige! maneyu sAlvude cAgige? hasiyO, basiyO? bidiyu koTTAhAravannavu yOgige! Enu tiMdare, Enu kuDidare, Enu? Atmage korateye? sarvapApava tiMdutEguva gaMgegEM koLe korateye? nInu miMcai! nInu siDilai! moLagu sanyAsi- OM! tat! sat! OM! ||8||

nijavanaritavarello kelavaru; naguvaruLidavarellarU ninna kaMDare, hE mahAtmane! kuruDarEnanu ballaru? gaNisadavaranu hOgu, muktane, nInu UriMdUrige sogava bayasade, aLaligaLukade! kattalali saMcArige ninna beLakanu nIDelai;- saM sAra mAyeya dUDelai! iMtu dinadina karmaSaktiyu mugivavaregU sAgelai! nAnu nInugaLaLidu AtmadoLiLidu kaDeyoLu hOgelai! ELu mElELELu, sAdhuve, hADu cAgiya hADanu! hADiniMdeccarisu malagiha namma I tAynADanu! tatvamasi eMdaritu hADai, dhIra sanyAsi- OM! tat! sat! OM! ||9||

References

Citations

1. Hinduism Today 1999, pp. 116–118
2. Chakrabarti 1998, pp. 73–75
3. Sheean 2005, pp. 346–347
4. Michelis 2005, p. 121
5. Mohapatra 1996, p. 10

Works cited

• Hinduism Today (1999). What Is Hinduism?. Himalayan Academy Publications. ISBN 978-1-934145-27-2.
• Chakrabarti, Mohit (1998). Swami Vivekananda: A Poetic Visionary. M.D. Publications Pvt. Ltd. ISBN 978-81-7533-075-7.
• Sheean, Vincent (2005). Lead, Kindly Light: Gandhi and the Way to Peace. Kessinger Publishing. ISBN 978-1-4179-9383-3.
• Vivekananda, Swami; Waldo, Sarah (1910). Inspired Talks. The Ramakrishna Mission, Madras.
• Michelis, Elizabeth De (2005). A History of Modern Yoga: Patanjali and Western Esotericism. Continuum. ISBN 978-0-8264-8772-8.
• Mohapatra, Kalpana (1996). Political Philosophy of Swami Vivekananda. Northern Book Centre. ISBN 978-81-7211-079-6.

External links

• Media related to The Song of the Sannyasin at Wikimedia Commons