Necker war Leibarzt des Kurfürsten von der Pfalz in Mannheim. In seiner Funktion als „kurpfälzischer Botaniker“ hat er sich vor allem mit Moosen befasst. Ihm zu Ehren wurde eine Moosgattung Neckera benannt, die auch der Familie der Neckeraceae ihren Namen gab.
Deliciae gallobelgicae silvestres, seu Tractatus generalis plantarum gallo-belgicarum (2 Bd., 1768).
Methodus Muscorum per Clases, Ordines, Genera (Juniperus dilatata & Juniperus sabina var. tamariscifolia) (Mannheim, 1771).
Physiologia muscorum per examen analyticum de corporibus variis naturalibus… (Mannheim, 1774).
Traité sur la mycitologie, ou Discours sur les champignons en général… (Mannheim, 1783).
Phytozoologie philosophique, dans laquelle on démontre comment le nombre des genres et des espèces, concernant les animaux et les végétaux, a été limité et fixé par la nature… (Neuwied, 1790).
Elementa botanica… Accedit corollarium ad Philosophiam botanicam Linnaei spectans, cum phytozoologia philosophica lingua gallica conscripta (Neuwied, 1791).