اللهجه البدويه و هى لهجه عربيه بتستخدم فى اكتر من محافظه فى كذا بلد عربى زى سوريا و مصر و الأردن و موجوده بشكل واضح فى ريف الحسكه و دير الزور و ريف حلب الشرقى و ريف حماه الشرقى و ريف حمص و تدمر و قبائل فى سوريا و فى شبه جزيره سيناء و اكتر من مدينه على ضفاف نهر الفرات فى سورياوالعراق.[6][7][8] مع وجود فروق بين كل مدينه و التانيه. و هى لهجه قديمه أقرب اللهجات للفصحى بمفرداتها عند اهل الجزيره العربيه زى اليمن و السعوديه.
الاسم
اتسمت باللهجه البدويه نسبه للعرب الرحل البدو.
و اتسمت باللهجه الشاويه نسبهلالشاء و هى جمع شاه.
من ميزاتها
تحويل حرف القافل(الجيم المصريه)
تحويل حرف القافل(غ)
تحويل حرف الغينل(ق)
تحويل حرف الكافل(تشا)أو (ج) و خصوصا لما يجى آخر الكلمه زى (وينكِ) بتصير (وينتش)(وينج)..
تحويل الهمزه (بالعين)
مفردات من اللهجه
أغلب المفردات المميزه ليها أصل تركى أو فارسى أو عربى قديم