|
Uranio
L'uranio ye un elemento quimico d'a tabla periodica de simbolo U y de numero atomico 92. Estió descubierto en 1789 per Martin Heinrich Klaproth. O suyo nombre promana d'a planeta Urano. L'uranio se desintegra radioactivament emitindo una particla alfa. A vida meya d'esta desintegración vareya entre 159.200 y 4.500 millons d'anyos pa diferents isotopos, lo que los fa útils pa datar a edat d'a Tierra. Os isotopos mas comuns en l'uranio natural son l'uranio-238 (que tiene 146 neutrons y represienta mas d'o 99% de l'uranio d'a Tierra) y l'uranio-235 (que tiene 143 neutrons). A suya densidat ye aproximadament un 70% mayor que la d'o plomo y liucherament menor que la de l'oro u lo tungsteno. Se troba naturalment en baixas concentracions d'unas pocas partes per millón en o suelo, as penyas y l'augua, y s'extraye comercialment de minerals que contienen uranio, como la uraninita. Eugène-Melchior Péligot estió lo primero en aislar o metal y las suyas propiedaz radioactivas estioron descubiertas en 1896 per Henri Becquerel. As investigacions d'Otto Hahn, Lise Meitner, Enrico Fermi y atros, como Robert Oppenheimer, a partir de 1934 levoron a lo suyo uso como combustible en a industria d'a enerchía nucleyar y en Little Boy, a primera arma nucleyar emplegada en a guerra. Referencias
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
