Mielsa
A mielsa[1][2] (d'o chermanico < *miltja[3]) u banzo ye un organo de l'abdomen que tien a función de destruir eritrocitos viellos y servir de reservorio de sangre. Ye un centro d'actividat d'o sistema reticuloendotelial, parti d'o sistema immunitario. A suya ausencia predisposa a determinatas infeccions. Anatomía humanaA mielsa humana ye situata en a parti ezquierda superior de l'abdomen, por dezaga d'o estomago y chusto debaixo d'o diafragma. En condicions normals, as suyas dimensions son de 125 × 75 × 50 mm y o suyo peso meyo ye de 150 g. Ye l'organo mas gran derivato d'o mesenquima. Ye formata por masas de teixito limfoides d'aspecto granular situatos arredol de venas y arterias. Alto u baixo, un 10% d'a población presenta una u mas mielsas accesorias. Bi ha diversos ligamentos peritoneals que sirven ta subchectar a mielsa:
As seccions transversals d'a mielsa amuestran una superficie roya que se divide en dos tipus de polpa, con funcions diferents:
Atras funcions d'a mielsa mas importants, mas que mas en adultos sanos, son:
Embriolochía humanaA mielsa tien o suyo orichen en a diferenciación mesenquimatosa d'o mesogastrio dorsal. Mientres d'o desembolique embrionario se pueden formar mielsas accesorias (dica un 30% d'a población en tiene) que son chicoz nodulos y se localizan en un 70% entre a coda d'o páncrias y o hilio esplenico. A asplenia (ausencia de mielsa) ye una patolochía totalment compatible con a vida, encara que augmenta o numero d'infeccions que tiene a chent que la padeixe y belunas pueden plegar a estar mortals. Malautías asociatasMalautías que causan esplenomegalia: Referencias
|