Mainate
Mainate, d'o latín magnas y magnus 'gran' u gran hombre , significa hue en aragonés un "patrón", un "peix gordo" y cualsiquier hombre d'alta categoría social por naixetura, riqueza u atras cualidatz. Dende o Baixo Imperio Romano yera una categoría social dentro d'os honestiores equivalent a Senadores u Potentes, aplicable a os grans terratenients romanos u chermans. O termin estió especialment aplicato en o Reino d'Hongría a os senadors, (d'o Senau, en diciban Főrendihaz u "Casa d'os Mainates"). Tamién ye una hierarquía dentro d'a nobleza por un regular en Suecia, Reino de Polonia (y dimpués a Unión Polaco-Lituana), y bels atros reinos medievals. En a Edat Meya un bispe bellas vegatas teneba territorios como un mainate recaudando rendas d'os feudos y impuestos d'os campesins. |