Ignacio de Luzán
Ignacio de Luzán Claramunt de Suelves y Gurrea, naixito de Zaragoza (comarca de Zaragoza, Reino d'Aragón) o 28 de marzo de 1702 y muerto en Madrit (Espanya) o 19 de mayo de 1754, estió un escritor, poeta y dramaturgo aragonés d'o Neoclasicismo, que escribió en castellano (y tamién en italiano). Fillo d'Antonio de Luzán, d'o linache d'os Luzán, sinyor de Castillazuelo y Gubernador d'o Reino d'Aragón, Ignacio de Luzán se formó en dominios d'a Corona d'Aragón como Barcelona, Palma de Mallorca u Milán (u en países aliaus como Chenova), rematando a suya formación con estudios de Dreito en os territorios d'a Corona de Nápols (Reino de Nápols) y Palermo (reino de Sicilia), licenciando-se en Dreito por a Universidat de Catania. Mientres istos estudios inicio a suya carrera literaria, incluyindo-ie traduccions de clasicos italianos. En rematar ista formación, tornó a Aragón en 1733, treballando pa su chermano como administrador d'as suyas propiedaz en l'actual provincia de Uesca, dica que en 1741 marchó enta Madrit, a on continó desembolicando con a-saber-lo exito a suya carrera literaria. En 1747-1750 treballó en París como secretario d'a embaixada espanyola. A suya obra mas conoixita ye La Poética o reglas de la poesía en general y de sus principales especies, publicata en 1737. Obras
Vinclos externos
|