Carlos Abril
Carlos Abril Carceller (naixito de Zaragoza, 1966) ye un filologo, licenciato en Filolochía Hispanica por a Universidat de Zaragoza, profesor d'aragonés ta adultos en muitas comarcas d'Alto Aragón, profesor en o IES Biello Aragón de Samianigo e dende 2020 profesor d'aragonés en a Facultat de Educación d'a Universidat de Zaragoza. Ye miembro d'o Ligallo de Fablans de l'Aragonés dende os anyos d'a suya fundación y d'o que plegó a estar-ie president en zaguerías d'os anyos 1990. Estió fundador d'a Chunta Unibersitaria por a Reconoxedura y a Promozión de l'Aragonés. Estió miembro de numero de l'Academia de l'Aragonés dica abril de 2010 que renunció. En a suya faceta literaria recullió l'Onso d'Oro d'o premio Val d'Echo en 1986, en poesía, por a obra Esnabesando perdito, e a publicato atros poemas como "A Begoña" (1989) u "A la mía lengua" (1989). Ye autor de bels textos divulgativos en a revista Orache, como "Esfendemos a tierra y a cultura de o país" (1986) u "Recuperar Aragón" (1988), de articlos como "Güeito estrofas de El villano recullitas en San Chuan de Plan y o imno de a Bal de Chistau" (1985) y de bellas comunicacions como «La lengua aragonesa desde Ligallo de Fablans de l'Aragonés» (1997) u “A toponimia menor d'Atarés” (2020). |