Pochodził z Czech, gdzie uczył się muzyki u Jana Kuchařa. Grał na skrzypcach i klawikordzie, próbował kompozycji, był także dyrygentem. Do Polski ściągnął go Kazimierz Sapieha i uczynił domowym pianistą i nauczycielem muzyki aż do rozbiorów Polski, gdy Żywny musiał przenieść się do Warszawy w poszukiwaniu pracy[2].
Wojciech Żywny w latach 1816–1822 był nauczycielemFryderyka Chopina[3], jedenastoletni Chopin dedykował mu skomponowany w 1821 roku Polonez As-dur[4] (Polonaise pour le PIano forte composée et dedié á Monsieur A. Żywny par son Eléve Fryderyk Chopin á Varsovie ce 23 Avril 1821[5]).
Tablica pamiątkowa na domu przy ul. Krakowskie Przedmieście 19, znajdującym się w miejscu kamienicy, w której w latach 1837−1842 mieszkał Wojciech Żywny[7].
Przypisy
↑Niemieckie brzmienie imienia Wojciech, Żywny używał obu naprzmiennie.
↑Kazimierz Wierzyński: Życie Chopina. Białystok: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1990, s. 31. ISBN 83-03-03117-1.
↑Warakomska U., Chopin jako pedagog. Ogólna charakterystyka rozwoju pedagogiki fortepianowej..., Nauczyciele Chopina. [dostęp 08.06.2008]
↑Tomaszewski M., Chopin, [w:] Encyklopedia muzyczna PWM, Część biograficzna, red. Dziębowska E., t. 2 (cd), Kraków 1984, s. 131. ISBN 83-224-0223-6
↑Dedykowane z okazji imienin Żywnego - święto św. Wojciecha przypada 23 kwietnia.