Tamás Bakócz (ur. 1442 w Erdődzie , zm. 11 czerwca 1521 w Ostrzyhomiu ) – węgierski duchowny , polityk[1] , łaciński patriarcha Konstantynopola , prymas Węgier , arcybiskup metropolita ostrzyhomski, kardynał [2] .
Życiorys
Syn chłopa poddanego zostawszy sekretarzem króla Macieja Korwina , otrzymał szlachectwo . Przyczynił się do wybrania na króla Władysława Jagiellończyka . Od 1490 roku piastował urząd kanclerza królestwa węgierskiego. Był kolejno biskupem Győr (1487-97), Eger (1491-97), arcybiskupem Ostrzyhomia i prymasem Węgier (od grudnia 1497), kardynałem prezbiterem Santi Silvestro e Martino ai Monti (od 1500), tytularnym patriarchą Konstantynopola (od 1507) i archiprezbiterem Kolegium Kardynałów (od listopada 1511)[2] .
W 1513 roku został legatem papieskim na Węgrzech i ogłosił wojnę krzyżową przeciw Imperium Osmańskiemu , lecz zebrane przez niego wojska zwróciły się pod dowództwem Jerzego Doży przeciw szlachcie , co spowodowało wojnę domową, którą zakończył dopiero Jan Zápolya w 1517 roku[1] .
Przypisy
↑ a b S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna . Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia). Brak numerów stron w książce
↑ a b Bakócz, Tamás . The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-06-16]. (ang. ) .
Do roku 1378
Wielka schizma Obediencja rzymska
Obediencja awiniońska
Obediencja pizańska
Od 1415
¹ – od 1406 jako papież Grzegorz XII
² – w latach 1948-1964 nastąpił wakat zaś po tym patriarchat zniesiono