Stanisław Paweł Kałużyński (ur. 6 sierpnia1925 w Świerczowie, zm. 6 stycznia2007)[1] – polski ałtaista[2], językoznawca i badacz kultury Azji Środkowej oraz Syberii, mongolista i jakutolog; profesor doktor habilitowany. Popularyzator wiedzy o Mongolii, w latach 1970–2004 członek komitetu redakcyjnego „Rocznika Orientalistycznego” oraz w latach 1974–2005 serii „Prace Orientalistyczne”. Autor blisko 150 prac naukowych, wykładowca uniwersytecki.
Życiorys
Szkołę podstawową i dwie klasy gimnazjum ukończył w dwudziestoleciu międzywojennym w Tarnowie. W czasie II wojny światowej w latach 1943–1944 był związany z AK[1].
Maturę zdał w 1946, studiował na kierunku bliskowschodnim w Instytucie Filologii Orientalnej Uniwersytetu Wrocławskiego. W styczniu 1951 roku podjął jako magister pracę w Instytucie Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, w Katedrze Filologii Indyjskiej[1].
W 1955 roku uzyskał tytuł kandydata nauk, a rok później odbył roczny staż w Jakucku, Leningradzie i Moskwie. Efektem pobytu w ZSRR była praca pt. „Mongolische Elemente in der Jakutischen Sprache”, która umożliwiła mu habilitację i uzyskanie stanowiska docenta[1].
W 1971 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1979 roku profesora zwyczajnego, na emeryturę przeszedł w 1995 r. Do 2006 r. był wykładowcą w Zakładzie Turkologii i Ludów Azji Środkowej Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego[1].
Był członkiem Komitetu Nauk Orientalistycznych PAN, pełniąc w latach 1971–1992 funkcję wiceprzewodniczącego[1]. Był również członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (Wydział I Językoznawstwa i Historii Literatury) oraz towarzystw Société Finno-Ougrienne i Societas Uralo-Altaica[1].
Imperium mongolskie, Wydawnictwo Wiedza Powszechna {1970}
Klasyczny język mongolski, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa
Tradycje i legendy ludów Mongolii, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1978.
Tradycje i legendy ludów tureckich, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1977.
Tajna historia Mongołów: anonimowa kronika mongolska z XIII w. / przeł. z mong., wstępem i koment. opatrzył Stanisław Kałużyński ; oprac. graf. Andrzej Strumiłło. – Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970