Zamysł wystawienia pomnika Cegielskiemu powstał już w dwudziestoleciu międzywojennym. Sanacyjne władze narzucone Poznaniowi zbierały silną krytykę prasową za opieszałość w tym zakresie. Również w PRL nie było przychylnego klimatu w tym względzie (HCP okresowo przemianowano na Zakłady Stalina)[1].
Pomnik odsłonięto 19 września 2009 o godzinie 13.00 (wcześniej – 7 sierpnia 2009 – odbyło się uroczyste odsłonięcie cokołu). W uroczystości uczestniczyli Zofia Cegielska-Doerfer (prawnuczka Hipolita Cegielskiego), Tomasz Kayser (wiceprezydent Poznania), Eugeniusz Grzeszczak (minister), Tadeusz Zwiefka (europoseł), ksiądz prałat Jan Stanisławski i wielu mieszkańców miasta. Projektantem był poznański rzeźbiarz Krzysztof Jakubik. Odlew wykonał zakład Brązart Juliusza i Barbary Kwiecińskich z Pleszewa. Bardzo ozdobny jest także tubus z aktem erekcyjnym, wykonany przez K. Jakubika. Sam pomnik przedstawia Hipolita Cegielskiego opartego o maszynę parową.
Monument upamiętnia Hipolita Cegielskiego – przemysłowca i jednego z twórców polskiego, nowoczesnego patriotyzmu gospodarczego. Pierwsze jego zakłady mechaniczne znajdowały się przy pobliskiej ulicy Koziej, a następnie przy Strzeleckiej.
Drugi, skromniejszy, pomnik Hipolita Cegielskiego znajduje się w Poznaniu w holu wejściowym do biurowca Delta przy ul. Towarowej. Jest to tradycyjnie ujęte popiersie przemysłowca na wysokim cokole. Podobne w wyrazie popiersie stoi także w pobliżu Poznania – na terenie Muzeum Rolnictwa w Szreniawie.
Przypisy
↑Jacek Y. Łuczak: Spacerownik Poznański. Biblioteka Gazety Wyborczej. Warszawa: Agora, 2013, s. 185. ISBN 978-83-268-0055-9.
Włodzimierz Łęcki, Poznań – przewodnik po zabytkach i osobliwościach miasta dla przybyszów z dalszych i bliższych stron, wyd. Zysk i S-ka, Poznań, 2010, ss.186-187, ISBN 978-83-7506-466-7