Placówka Straży Granicznej I linii „Załakowo”

Placówka Straży Granicznej I linii „Załakowo”
Placówka SG I linii „Pałubice”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Tradycje
Rodowód

placówka Straży Celnej „Załakowo”
placówka Straży Celnej „Pałubice”

Organizacja
Dyslokacja

Pałubice
Załakowo

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Sierakowice”

Placówka Straży Granicznej I linii „Załakowo” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy państwowej w okresie międzywojennym.

Geneza

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Załakowo” i „Pałubice” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Sierakowice” z Inspektoratu SC „Kościerzyna”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 2 z 19 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Sierakowice”. Placówka Straży Granicznej I linii „Pałubice” znalazła się w jego strukturze[6].

Służba graniczna

Placówka ochraniała odcinek granicy państwowej od kamienia granicznego nr B 001 do kamienia granicznego nr 027[7].

Sąsiednie placówki

Przypisy

Bibliografia