Pałac w Wolanach
(nieistniejący)
(niem.) Schloss Wallisfurth
Pałac w Wolanach w 1861 roku
|
Państwo
|
Polska
|
Miejscowość
|
Wolany
|
Typ budynku
|
pałac
|
Ukończenie budowy
|
1735, 1835
|
Zniszczono
|
kwiecień 1978
|
Kolejni właściciele
|
Friedrich v. Martin, Rothenburg[1]
|
Położenie na mapie gminy Szczytna Pałac w Wolanach (nieistniejący)
|
Położenie na mapie Polski Pałac w Wolanach (nieistniejący)
|
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac w Wolanach (nieistniejący)
|
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Pałac w Wolanach (nieistniejący)
|
50°26′23,450″N 16°31′01,707″E/50,439847 16,517141
|
|
Pałac w Wolanach – pałac wybudowany w 1735 r. w Wolanach[2] – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Szczytna[3], w zachodniej części Kotliny Kłodzkiej.
Historia
Pierwszy pałac w 1735 r. zbudował Georg Olivier von Wallis. W 1783 r. od spadkobierców von Wallisa pałac oraz klucz stroński nabył Ludwig Wilhelm von Schlabrendorf, potem książę Wilhelm Aleksander von Schönaich-Carolath[4]. W 1798 majątek kupił książę Ludwik Wirtemberski. Tu w 1799 r. urodziła się druga z jego córek, Amelia Wirtemberska, której wnuczka, Olga Romanowa, wyszła za mąż za króla Grecji, Jerzego I. Syn Aleksander Wirtemberski był przodkiem królowej Elżbiety II[4]. Rezydencja ta spłonęła doszczętnie w 1827 r. Od 1829 r. majątek znajdował się w rękach baronów von Falkenhausenów. W 1835 r. baron Konrad von Falkenhausen postawił nowy pałac z założeniem ogrodowym. Sam majątek był wzorcem nowoczesnego gospodarowania. Od 1907 r. należał do Friedricha von Martina z Rothenburga na Łużycach, potem do Wolfganga Sternberga, którego z uwagi na żydowskie pochodzenie zmuszono do wyjazdu z Niemiec. W czasie II wojny światowej w pałacu i w majątku przebywała 350-osobowa grupa Luksemburczyków, przesiedlonych na Śląsk przez nazistów za odmowę współpracy[5].
Zapuszczony pałac wyburzono w kwietniu 1978 r. Na jego miejscu postawiono blok mieszkalny. Z zespołu pałacowego ocalały: zabudowania gospodarcze, dwie oficyny mieszkalne i dwa kamienne pylony.
Galeria
Przypisy
Bibliografia