Pałac wzniesiony w XVII w. jako renesansowy dwór przez von Pogrella; przebudowany na barokowy w drugiej połowie XVIII w. przez von Thielau.
Piętrowy obiekt pierwotnie wybudowany na planie litery „L”, następnie otrzymał kształt podkowy z małym dziedzińcem od strony folwarku. Kryty dachem czterospadowym z wolimi oczami. Obecnie w ruinie, pozostały mury obwodowe i ściany działowe[2]. Pałac jest częścią zespołu, w skład którego wchodzą: ogrodzenie z XIX w.; liczne zabudowania folwarczno-gospodarcze; park z połowy XVIII w., zmieniony w połowie XIX w.; ruina pawilonu parkowego z wieżą widokową z 1890 r. wybudowaną w stylu neogotyckim, w formie romantycznego zameczku[3].