W latach 1938-39 zbudowano 11 jednostek tego typu dla Regia Marina (włoska marynarka wojenna). Służbę bojową rozpoczęły na Morzu Śródziemnym; w sierpniu 1940 przebazowane do niemieckiej bazy morskiej w Bordeaux. Cztery okręty zostały zatopione w czasie działań na Atlantyku; dwa przekształcono w podwodne transportowce celem prowadzenia wymiany handlowej z Japonią. Jeden z nich ("Comandante Cappellini") został przejęty przez niemiecką Kriegsmarine jako UIT-24, a następnie przez marynarkę japońską jako I-503.