łącznik
Pełne imię i nazwisko
Maurice Morning Wills
Data i miejsce urodzenia
2 października 1932 Waszyngton
Data i miejsce śmierci
19 września 2022 Sedona
Odbijał
prawą
Rzucał
switch hitter
Debiut
6 czerwca 1959
Ostatni występ
4 października 1972
Kariera klubowa
Kariera menedżerska
Maurice Morning Wills (ur. 2 października 1932 , zm. 19 września 2022 [1] ) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łącznika przez 14 sezonów w Major League Baseball .
Przebieg kariery
Wills podpisał kontrakt jako wolny agent w 1951 roku z Brooklyn Dodgers , jednak grał tylko w klubach farmerskich tego zespołu, po czym został oddany do Cincinnati Redlegs [2] . W kwietniu 1959 podpisał kontrakt z Los Angeles Dodgers , w którym zadebiutował 6 czerwca 1959[2] [3] . W tym samym roku zagrał we wszystkich meczach World Series , w których Dodgers pokonali Chicago White Sox 4–2[4] . W 1961 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd i po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę [3] [5] .
23 września 1962 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals na Dodger Stadium pobił rekord Ty Cobba kradnąc bazę po raz 97. w jednym sezonie (ostatecznie w sezonie 1962 zaliczył ich 104)[3] [6] . W tym samym sezonie został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem All-Star Game i otrzymał nagrodę MVP National League [7] [8] . W 1963 wystąpił ponownie wystąpił we wszystkich meczach World Series, w których Dodgers pokonali New York Yankees 4–0[9] .
W sezonie 1965 zwyciężył w World Series po raz trzeci w karierze[10] . W grudniu 1967 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Pittsburgh Pirates , w którym występował przez dwa lata[2] [3] . Grał jeszcze w Montreal Expos i ponownie w Los Angeles Dodgers[3] . W późniejszym okresie był między innymi menadżerem Seattle Mariners na początku lat osiemdziesiątych XX wieku[6] .
Nagrody i wyróżnienia
Przypisy
Laureaci nagrody sportowca roku – Hickok Belt