Doświadczenia wojenne spowodowały szereg zmian w projekcie, w tym zamontowanie większej liczby armat przeciwlotniczych, nowocześniejszych radarów i wyposażenia do zaopatrywania w ruchu. Aby przyjmować większe i szybsze samoloty wzmocniono pokład oraz zastosowano nowe katapulty, aerofiniszery i windy, w wyniku tych modyfikacji okręty przemianowano na typ Majestic. Dokończenie okrętów zostało zawieszone po zakończeniu II wojny światowej, pozostawiając je do ewentualnego wykorzystania w przyszłości. Lotniskowce nigdy nie weszły do służby w Royal Navy, ostatecznie pięć z nich sprzedano do krajów Wspólnoty Brytyjskiej, a ostatni zezłomowano przed ukończeniem. Dwa pierwsze okręty: "Terrible" ("Sydney" dla Australii) i "Magnificent" dla Kanady dostarczono w 1948 tak jak przewidywał projekt. Trzy następne okręty: "Majestic"/"Melbourne" dla Australii, "Powerful"/"Bonaventure" dla Kanady i "Hercules"/"Vikrant" dla Indii wyposażono w katapulty parowe, skośny pokład, systemy świateł podejścia i inne zmiany, aby umożliwić im bazowanie odrzutowców.
Służył w wojnie koreańskiej w latach 1951–1952 w zastępstwie HMS Glory (R62), jako lotniskowiec wycofany w 1958, ale od 1962 używany jako transportowiec, w 1964 zaopatrywał Malezję w czasie konfliktu z Indonezją, a w latach 1965–1972 odbył 25 rejsów do Vũng Tàu w trakcie wojny wietnamskiej.