Kościół św. Michała Archanioła w Niemicy

Kościół św. Michała Archanioła

427 z 10.12.1963[1]
kościół filialny
kościół w roku 2023
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Miejscowość	Niemica
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Chrystusa Króla w Kozielicach
	od 29 września 1946
Wezwanie	św. Michała Archanioła
Wspomnienie liturgiczne	29 września
Historia Data zakończenia budowy 1795 Aktualne przeznaczenie kościół
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła i drewno Wieża kościelna • liczba wież jedna Dzwonnica • typ dzwonnicy zwarta
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kościół św. Michała Archanioła
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego Kościół św. Michała Archanioła
Położenie na mapie gminy Golczewo Kościół św. Michała Archanioła
53°51′44,8669″N 14°54′47,0837″E/53,862463 14,913079
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Michała Archanioła – zabytkowy^[1][2]  kościół filialny parafii Chrystusa Króla w Kozielicach z lat 1780-1795^[3], przebudowany w roku 1848^[3], położony w Niemicy, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim , w gmina Golczewo. Wpisany do rejestru zabytków pod numerem 427 z 10 grudnia 1963 roku^[1]

Jest to dawny kościół ewangelicki. Ze wzmianek historycznych wiadomo, że w roku 1564 fundatorem kościoła były rodziny von Flemming-Schnatow oraz rodzina von Steinwehr z Niemicy. W roku 1594 w kościele były 2 dzwony w dzwonnicy. W roku 1643 przeprowadzono prace restauracyjne kościoła, a już cztery lata później, w roku 1647 zakończono budowę wieży kościelnej (odnotowano to w kronice kościelnej i inskrypcji na wieży). W roku 1780 opracowano projekt nowej budowy kościoła według projektu Davida Gilly’ego. W roku 1780 została zbudowana południowa ściana kościoła szkieletowego, lecz w 1784 roku pozostałe części kościoła zawaliły się. Na miejscu renesansowego ryglowego kościoła wzniesiono w 1795 roku nowy kościół^[4]. W 1780 roku Dawid Gilly wykonał rekonstrukcję wieży kościoła pochodzącej z 1647 roku. W roku 1830 dodano zachodnią emporę^[5]. W 1848 roku kościół przebudowano^[3]. W 1920 roku zawaliła się empora od strony północnej wraz ze sklepionym grobowcem, znajdującym się pod nią. Pod koniec lat 30. XX wieku przeprowadzono renowację wieży^[5]. W roku 1920 rozebrano masywną, dotychczasową, kopułę tzw. chóru Kopplina po stronie północnej^[5].

W czasach powojennych kościół poświęcony został 29 września 1946 roku^[6].

Kościół wzniesiony jest w konstrukcji szkieletowej z wypełnieniem z cegły^[3] (mur pruski), na planie prostokąta^[2] . Jest to budowla prezbiterialna, jednoprzestrzenna z kwadratową w rzucie wieżą przy elewacji zachodniej zakończona ostrosłupowym hełmem. Drewniana wieża jest oszalowana^[7]. Kościół przykryty jest dachem dwuspadowym załamanym nad szczytem wschodnim, tworząc dach naczółkowy^[2] . Wnętrze otynkowane przykryte jest stropem belkowym. Okna mają prostokątny kształt i są podzielone na kwatery^[2] . Zachowane są w nich XIX-wieczne witraże.

Na terenie przykościelnym znajduje się cmentarz^[2] .

Prezbiterium wyodrębniono przez niewielkie podwyższenie z balustradą, na którym ustawiono drewniane mensę i pulpit^[2] . W centrum prezbiterium wisi obraz ukrzyżowanego Chrystusa. Po lewej stronie znajduje się drewniane tabernakulum zdobione złotem, a obok niego obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w ozdobnej, czerwonej ramie^[2] . Po prawej stronie wiszący obraz św. Michała Archanioła przedstawia go w tunice z mieczem przy piersi. W świątyni znajduje się także obraz bł. Jana Pawła II. Wnętrze wyróżnia kamienna chrzcielnica oraz misternie wykonany metalowy krucyfiks^[2] .

• Paulina Matysiak: Kościoły Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Nasze dziedzictwo. T. II. Bydgoszcz: Ikona, 2012, s. 258. ISBN 978-83-934287-2-4. OCLC 812720232. (pol. • niem.).