Karatija (arab. كرتيا) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Gazy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela 18 lipca 1948.
Położenie
Karatija leżała na północnym skraju pustyni Negew. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 13 709 ha. We wsi mieszkało wówczas 1370 osób[1].
Własność gruntów
|
Powierzchnia gruntów [ha]
|
Arabowie
|
13 346
|
Żydzi
|
0
|
publiczne
|
363
|
Razem
|
13 709
|
Rodzaj użytkowanych gruntów
|
Arabowie [ha]
|
Żydzi [ha]
|
uprawy nawadniane
|
321
|
0
|
uprawy zbóż
|
12 928
|
0
|
nieużytki
|
412
|
0
|
zabudowane
|
48
|
0
|
Historia
W XII wieku w miejscu tym krzyżowcy wybudowali zamek obronny Galatie, który w 1187 zdobyły wojska Saladyna[2]. W 1226 arabski geograf Jakut Ibn Abdallah al-Hamawi opisał Karatiję jako miasto[3].
W 1596 Karatija była niewielką wsią, której populacja liczyła 253 osoby. Mieszkańcy wsi płacili podatki pszenicą, jęczmieniem, winnicą, owocami i kozami[4].
W okresie panowania Brytyjczyków Karatija była rozbudowywana. Wybudowano meczet i młyn. W 1922 otworzono szkołę podstawową dla chłopców, w której w 1945 uczyło się 128 uczniów[1].
Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w listopadzie i grudniu 1947 mieszkańcy wsi blokowali drogi zaopatrzenia prowadzące do żydowskich osiedli na pustyni Negew. Z tego powodu, w nocy 9 grudnia 1947 żołnierze żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagany wkroczyli do Karatiji i wysadzili jeden dom[5]. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej 16 lipca 1948 Izraelczycy rozpoczęli operację „Mawet la-polesz”, w trakcie której 18 lipca wieś Karatija została zajęta przez 89 Batalion komandosów z 8 Brygady Pancernej. W trakcie walk zniszczonych zostało wiele budynków, a mieszkańcy uciekli kierując się do Strefy Gazy[1].
Miejsce obecnie
Na gruntach należących do Karatiji powstały moszawy: w 1950 Komemijjut, w 1953 Rewacha i w 1955 Nehora.
Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Karatija: „Na terenie wioski są rozrzucone śmieci, wśród drzew eukaliptusowych znajduje się zniszczony cmentarz, można także dostrzec pozostałości drogi, która prowadzi przez pola uprawiane przez izraelskich rolników”[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Welcome To Karatiyya. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-08-31]. (ang.).
- ↑ Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948,. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992, s. 118. ISBN 0-88728-224-5. (ang.).
- ↑ Jakut Ibn Abdallah al-Hamawi: Palestine under the Muslems. le Strange, 1890, s. 480. [dostęp 2011-08-31]. (ang.).
- ↑ Claude Reignier, H.H. Kitchener: The Survey of Western Palestine: memoirs of the topography, orography, hydrography, and archaeology. London: Committee of the Palestine Exploration Fund., 1881, s. 118. [dostęp 2011-08-31]. (ang.).
- ↑ Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 75, 141. ISBN 0-521-00967-7. (ang.).
Dystrykt Akki |
|
---|
Dystrykt Bajsanu |
|
---|
Dystrykt Beer Szewy |
|
---|
Dystrykt Dżaninu |
|
---|
Dystrykt Gazy |
|
---|
Dystrykt Hajfy |
|
---|
Dystrykt Hebronu |
|
---|
Dystrykt Jafy |
|
---|
Dystrykt Jerozolimy |
|
---|
Dystrykt Nazaretu |
|
---|
Dystrykt Ramli |
|
---|
Dystrykt Safedu |
|
---|
Dystrykt Tyberiady |
|
---|
Dystrykt Tulkarm |
|
---|