Ten artykuł dotyczy amerykańskiego lekkoatlety. Zobacz też: John Collier – brytyjski malarz.
|
Data i miejsce urodzenia
|
26 września 1907 Buffalo
|
Data i miejsce śmierci
|
31 października 1974 Coronado
|
Wzrost
|
185 cm
|
Dorobek medalowy
|
|
John Sheldon Collier (ur. 26 września 1907 w Buffalo, zm. 31 października 1974 w Coronado[1]) – amerykański lekkoatleta (płotkarz), medalista olimpijski z 1928.
Zdobył brązowy medal w biegu na 110 metrów przez płotki na igrzyskach olimpijskich w 1928 w Amsterdamie, za Sidneyem Atkinsonem ze Związku Południowej Afryki i swym rodakiem Stevenem Andersonem[1].
Był wicemistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 110 metrów przez płotki w 1928[2], a także halowym mistrzem USA w biegu na 65 metrów przez płotki w 1934[3].
Ustanowił kilka halowych rekordów świata w biegu na 60 jardów przez płotki do wyniku 7,5 s (przy pięciu płotkach) i 7,4 s (przy czterech płotkach)[1].
Przypisy
Dystansy zmieniały się z biegiem lat. W latach 1910–1932 i 1941/1942 biegano na dystansie: 70 jardów (64,008 m), 1933–1939 – 65 metrów, 1942–1986 – 60 jardów (54,864 m), 1987–1990 – 55 metrów, od 1991 – 60 metrów. Zawody miały charakter otwarty, co oznaczało, że mogli w nich występować zawodnicy z innych krajów.