Joe Brown (bokser)
Joe Brown (ur. 18 maja 1926 w Nowym Orleanie , zm. 4 grudnia 1997 tamże) – amerykański bokser , zawodowy mistrz świata kategorii lekkiej.
Wychował się w ubogiej rodzinie w Baton Rouge . Nie jest jasne, kiedy rozpoczął zawodową karierę bokserską; niektóre źródła wymieniają 1941[1] , zaś inne 1943[2] . Regularnie walczył od 1946. W 1947 m.in. pokonał przyszłego trzykrotnego mistrza świata wagi lekkiej Jimmy’ego Cartera i przegrał z przyszłym dwukrotnym mistrzem świata wagi piórkowej Sandym Saddlerem . W 1948 przegrał przez nokaut z przyszłym mistrzem świata w wadze półśredniej Johnnym Brattonem . W 1951 dwukrotnie wygrał i raz przegrał z innym przyszłym mistrzem świata wagi półśredniej Virgilem Akinsem .
Sukcesy przyszły, gdy Brown liczył sobie 30 lat. 2 maja 1956 w Houston pokonał na punkty w towarzyskiej walce ówczesnego mistrza świata w wadze lekkiej Wallace’a „Buda” Smitha , a 24 sierpnia tego roku w Nowym Orleanie niejednogłośnie wygrał z nim w walce o tytuł i został nowym mistrzem świata. W trzecim pojedynku tych pięściarzy Brown obronił tytuł wygrywając 13 lutego 1957 w Miami Beach przez techniczny nokaut w 11. rundzie.
Brown wielokrotnie skutecznie bronił mistrzowskiego pasa, wygrywając kolejno z: Orlando Zuluetą (19 czerwca 1957 w Denver przez TKO w 15. rundzie), Joeyem Lopesem (4 grudnia 1957 w Chicago przez TKO w 11. rundzie), Ralphem Dupasem (7 maja 1958 w Houston przez TKO w 8. rundzie), Kennym Lane (23 lipca 1958 w Houston na punkty), Johnnym Busso (11 lutego 1959 w Houston na punkty), Paulo Rosim (3 czerwca 1959 w Waszyngtonie przez TKO w 9. rundzie), Dave’em Charnleyem (2 grudnia 1959 W Houston przez TKO w 6. rundzie), Cisco Andrade (28 października 1960 w Los Angeles na punkty), ponownie Charnleyem (18 kwietnia 1961 w Londynie na punkty) i Bertem Somodio (28 października 1961 w Quezon City ).
Brown został wybrany bokserem roku 1961 , a jego druga walka z Charnleyem walką roku 1961 przez magazyn The Ring .
21 kwietnia 1962 w Las Vegas Brown utracił tytuł mistrza świata w wadze lekkiej po porażce na punkty z byłym mistrzem świata w wadze junior półśredniej Carlosem Ortizem .
Kontynuował karierę bokserską do 1970, choć wiele walk przegrywał. Ze znanych pięściarzy pokonali go: Charnley w 1963 przez nokaut , Nicolino Locche i Carlos Hernández w 1963, Manuel Gonzalez i Frankie Narvaez w 1965, Bruno Arcari w 1966 i Chango Carmona w 1968.
Stoczył w sumie 180 walk, z których wygrał 116, przegrał 47, zremisował 14, 2 były no decision , a 1 no contest . Został wybrany w 1996 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy .
Przypisy
Bibliografia
Jack McAuliffe (1886–1893)
Kid Lavigne (1896–1899)
Frank Erne (1899–1902)
Joe Gans (1902–1908)
Battling Nelson (1908–1910)
Ad Wolgast (1910–1912)
Willie Ritchie (1912–1914)
Freddie Welsh (1914–1917)
Benny Leonard (1917–1925)
Jimmy Goodrich (1925)
Rocky Kansas (1925–1926)
Sammy Mandell (1926–1930)
Al Singer (1930)
Tony Canzoneri (1930–1933)
Barney Ross (1933–1935)
Tony Canzoneri (1935–1936)
Lou Ambers (1936–1938)
Henry Armstrong (1938–1939)
Lou Ambers (1939–1940)
Lew Jenkins (1940–1941)
Sammy Angott (1941–1942)
Sammy Angott (1943–1944, NBA)
Juan Zurita (1944–1945, NBA)
Ike Williams (1945–1947, NBA)
Ike Williams (1947–1951)
Jimmy Carter (1951–1952)
Lauro Salas (1952)
Jimmy Carter (1952–1954)
Paddy DeMarco (1954)
Jimmy Carter (1954–1955)
Wallace Smith (1955–1956)
Joe Brown (1956–1962)
Carlos Ortiz (1962–1965)
Ismael Laguna (1965)
Carlos Ortiz (1965–1968)
Carlos Teo Cruz (1968–1969)
Mando Ramos (1969–1970)
Ismael Laguna (1970)
Ken Buchanan (1970–1972, WBA)
Ken Buchanan (1971)
Pedro Carrasco (1971–1972, WBC)
Mando Ramos (1972, WBC)
Roberto Durán (1972–1978, WBA)
Chango Carmona (1972, WBC)
Rodolfo González (1972–1974, WBC)
Guts Ishimatsu (1974–1976, WBC)
Esteban de Jesús (1976–1978, WBC)
Roberto Durán (1978–1979)
Jim Watt (1979–1981, WBC)
Ernesto Espana (1979–1980, WBA)
Hilmer Kenty (1980–1981, WBA)
Sean O’Grady (1981, WBA)
Alexis Argüello (1981–1983, WBC)
Claude Noel (1981, WBA)
Arturo Frias (1981–1982, WBA)
Ray Mancini (1982–1984, WBA)
Edwin Rosario (1983–1984, WBC)
Charlie Brown (1984, IBF)
Harry Arroyo (1984–1985, IBF)
Livingstone Bramble (1984–1986, WBA)
José Luis Ramírez (1984–1985, WBC)
Jimmy Paul (1985–1986, IBF)
Héctor Camacho (1985–1987, WBC)
Edwin Rosario (1986–1987, WBA)
Greg Haugen (1986–1987, IBF)
Vinny Pazienza (1987–1988, IBF)
José Luis Ramírez (1987–1988, WBC)
Julio César Chávez (1987–1988, WBA)
Greg Haugen (1988–1989, IBF)
Julio César Chávez (1988–1989, WBA & WBC)
Pernell Whitaker (1989, IBF)
Mauricio Aceves (1989–1990, WBO)
Edwin Rosario (1989–1990, WBA)
Pernell Whitaker (1989–1990, WBC & IBF)
Juan Nazario (1990, WBA)
Pernell Whitaker (1990–1992, WBA, WBC & IBF)
Dingaan Thobela (1990–1991, WBO)
Joey Gamache (1992, WBA)
Miguel Ángel González (1992–1996, WBC)
Giovanni Parisi (1992–1994, WBO)
Tony Lopez (1992–1993, WBA)
Freddie Pendleton (1993–1994, IBF)
Dingaan Thobela (1993, WBA)
Orzubek Nazarov (1993–1998, WBA)
Rafael Ruelas (1994–1995, IBF)
Óscar de la Hoya (1994–1995, WBO)
Óscar de la Hoya (1995, WBO & IBF)
Óscar de la Hoya (1995–1996, WBO)
Philip Holiday (1995–1997, IBF)
Artur Grigorian (1996–2004, WBO)
Jean-Baptiste Mendy (1996–1997, WBC)
Stevie Johnston (1997–1998, WBC)
Shane Mosley (1997–1999, IBF)
Jean-Baptiste Mendy (1998–1999, WBA)
Cesar Bazan (1998–1999, WBC)
Stevie Johnston (1999–2000, WBC)
Julien Lorcy (1999, WBA)
Stefano Zoff (1999, WBA)
Paul Spadafora (1999–2003, IBF)
Gilberto Serrano (1999–2000, WBA)
Takanori Hatakeyama (2000–2001, WBA)
José Luis Castillo (2000–2002, WBC)
Julien Lorcy (2001, WBA)
Raúl Horacio Balbi (2001–2002, WBA)
Leonard Doroftei (2002–2003, WBA)
Floyd Mayweather Jr. (2002–2004, WBC)
Javier Jauregui (2003–2004, IBF)
Acelino Freitas (2004, WBO)
Dugarbaataryn Lchagwa (2004, WBA)
Julio Díaz (2004–2005, IBF)
José Luis Castillo (2004–2005, WBC)
Juan Díaz (2004–2007, WBA)
Diego Corrales (2004–2005, WBO)
Diego Corrales (2005, WBC & WBO)
Diego Corrales (2005–2006, WBC)
Leavander Johnson (2005, IBF)
Jesús Chávez (2005–2007, IBF)
Acelino Freitas (2006–2007, WBO)
Joel Casamayor (2006–2007, WBC)
Julio Díaz (2007, IBF)
David Díaz (2007–2008, WBC)
Juan Díaz (2007, WBA Super i WBO)
Juan Díaz (2007–2008, WBA Super, WBO i IBF)
José Alfaro (2007–2008, WBA)
Nate Campbell (2008–2009, WBA Super, WBO i IBF)
Yūsuke Kobori (2008–2009, WBA)
Manny Pacquiao (2008–2009, WBC)
Paulus Moses (2009–2010, WBA)
Nate Campbell (2009, WBO i IBF)
Juan Manuel Márquez (2009–2012, WBA Super i WBO)
Edwin Valero (2009–2010, WBC)
Humberto Soto (2010–2011, WBC)
Miguel Acosta (2010–2011, WBA)
Miguel Vázquez (2010–2014, IBF)
Brandon Ríos (2011, WBA)
Antonio DeMarco (2011–2012, WBC)
Ricky Burns (2012–2014, WBO)
Adrien Broner (2012–2014, WBC)
Richard Abril (2013–2015, WBA)
Omar Figueroa (2014, WBC)
Terence Crawford (2014–2015, WBO)
Mickey Bey (2014–2015, IBF)
Jorge Linares (od 2014, WBC)
Darleys Pérez (od 2015, WBA)
Terry Flanagan (od 2015, WBO)