Grób Jana Styrny w krypcie biskupów w katedrze elbląskiej
Jan Styrna (ur. 25 stycznia 1941 w Przyborowie , zm. 28 września 2022 w Elblągu ) – polski duchowny rzymskokatolicki , doktor teologii pastoralnej , biskup pomocniczy tarnowski w latach 1991–2003, biskup diecezjalny elbląski w latach 2003–2014, od 2014 biskup senior diecezji elbląskiej .
Życiorys
Urodził się 25 stycznia 1941 w Przyborowie . Od 1955 kształcił się w IV Liceum Ogólnokształcącym w Tarnowie , gdzie też w 1959 złożył egzamin dojrzałości. W latach 1959–1965 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie . Święceń prezbiteratu udzielił mu 27 czerwca 1965 w katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie tamtejszy biskup diecezjalny Jerzy Ablewicz . Magisterium z teologii otrzymał w 1971 na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego . Dalsze studia odbył w latach 1971–1975 w Instytucie Teologii Pastoralnej Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Uwieńczył je uzyskaniem w 1975 doktoratu z teologii pastoralnej na podstawie dysertacji Przemiana religijnej funkcji rodziny w środowisku wiejskim (na przykładzie wybranych wsi powiatu tarnowskiego) [1] .
W latach 1965–1967 pracował jako wikariusz w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowym Wiśniczu , następnie w latach 1967–1971 w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krynicy Zdroju . Po ukończeniu studiów doktoranckich, w latach 1975–1977 był ponownie wikariuszem parafii w Krynicy Zdroju, a później w latach 1977–1978 parafii św. Mateusza w Mielcu [1] . Od 1978 do 1980 przebywał w diecezji Berlina , gdzie zajmował się duszpasterstwem wśród polskich robotników. W 1980 na własną prośbę wrócił do diecezji tarnowskiej , gdzie został mianowany proboszczem parafii Bożego Ciała w Bieczu [1] [2] . W latach 1982–1991 pełnił jednocześnie funkcję dziekana dekanatu Biecz . W latach 1984–1989 był członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Ogólnego[1] .
W 1980 objął stanowisko adiunkta w Instytucie Studiów nad Rodziną Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie , gdzie do 1982 prowadził wykłady z socjologii rodziny [1] [3] . W 1991 został wykładowcą katolickiej nauki społecznej w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie[1] .
22 czerwca 1991 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej i biskupem tytularnym Aquipendium [2] . Święcenia biskupie otrzymał 28 lipca 1991 w bazylice katedralnej Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie [1] . Głównym konsekratorem był biskup diecezjalny tarnowski Józef Życiński , zaś współkonsekratorami arcybiskup Ignacy Tokarczuk , biskup diecezjalny przemyski, oraz Piotr Bednarczyk , emerytowany biskup pomocniczy tarnowski[4] . Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „In nomine Domini ” (W imię Pana )[5] . W 1991 został ustanowiony wikariuszem generalnym diecezji. W kurii diecezjalnej pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Wydziału Duszpasterstwa Ogólnego[1] . W jego kompetencjach znajdowały się: duszpasterstwo specjalistyczne, działanie Wydziału Katechetycznego oraz sprawy personalne wikariuszy[2] . Był ponadto przewodniczącym Komisji Kaznodziejskiej, należał do diecezjalnej rady kapłańskiej , a także przewodniczył Komisji II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego w diecezji tarnowskiej[1] .
2 sierpnia 2003 decyzją papieża Jana Pawła II został przeniesiony na urząd biskupa diecezjalnego diecezji elbląskiej [6] [2] . Ingres do katedry w Elblągu odbył 23 sierpnia 2003[7] . Jako biskup elbląski w 2013 ustanowił sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy kościele redemptorystów Matki Boskiej Królowej Polski w Elblągu[8] . W październiku 2013 ze względu na stan zdrowia złożył rezygnację ze sprawowanego urzędu[9] , którą papież Franciszek przyjął 10 maja 2014[10] [11] . Do czasu objęcia diecezji przez jego następcę, Jacka Jezierskiego , które nastąpiło 28 maja 2014, pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji[12] [13] .
W ramach Konferencji Episkopatu Polski w 1997 został członkiem Komisji Misyjnej, a w 2001 objął funkcję krajowego duszpasterza rolników[14] . Ponadto został członkiem Komisji Rewizyjnej[15] i Rady Ekonomicznej, a także wszedł w skład Komisji Rewizyjnej Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” [16] .
Zmarł 28 września 2022[17] w Szpitalu Miejskim w Elblągu[18] . 3 października 2022 został pochowany w krypcie biskupów w katedrze elbląskiej [19] .
Odznaczenia
W 2022 prezydent RP Andrzej Duda nadał mu pośmiertnie Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski [20] .
Przypisy
↑ a b c d e f g h i K.R. Prokop: Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej . Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas” , 1998, s. 135–136. ISBN 83-7052-900-3 .
↑ a b c d Papież przyjął rezygnację bp. Śliwińskiego . ekai.pl (arch.), 2003-08-02. [dostęp 2018-12-24].
↑ G. Polak: Kto jest kim w Kościele . Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna , 1999, s. 352. ISBN 83-911554-0-4 .
↑ Jan Styrna . catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-03-12]. (ang. ) .
↑ Jan Styrna na stronie Konferencji Episkopatu Polski . episkopat.pl. [dostęp 2016-10-30].
↑ Rinuncia del Vescovo di Elbląg (Polonia) e nomina del successore . press.vatican.va, 2003-08-02. [dostęp 2013-12-01]. (wł. ) .
↑ Ingres bpa Jana Styrny – nowego ordynariusza elbląskiego . ekai.pl (arch.), 2003-08-23. [dostęp 2018-12-24].
↑ Elbląg: biskup Styrna ustanowił sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy . ekai.pl, 2013-10-19. [dostęp 2022-10-04].
↑ Komunikat biskupa elbląskiego Jana Styrny . diecezja.elblag.opoka.org.pl (arch.), 2013-11-23. [dostęp 2016-10-30].
↑ Rinuncia del Vescovo di Elbląg (Polonia) e nomina del successore . press.vatican.va, 2014-05-10. [dostęp 2014-05-10]. (wł. ) .
↑ Elbląg: Bp Jan Styrna przechodzi na emeryturę. Bp Jacek Jezierski – biskupem elbląskim . episkopat.pl (arch.), 2014-05-10. [dostęp 2016-10-30].
↑ Imię biskupa w modlitwie eucharystycznej . diecezja.elblag.opoka.org.pl (arch.), 2014-05-12. [dostęp 2016-10-30].
↑ Komunikat . elblag.opoka.org.pl (arch.), 2014-05-28. [dostęp 2016-10-30].
↑ Tarnów: bp Styrna obchodzi 10-lecie sakry bskupiej [sic!] . ekai.pl (arch.), 2001-09-07. [dostęp 2018-12-24].
↑ Abp Gołębiewski członkiem Rady Stałej, zmiany w radach i komisjach Episkopatu . ekai.pl (arch.), 2004-05-01. [dostęp 2018-12-24].
↑ Jan Styrna na stronie Konferencji Episkopatu Polski . episkopat.pl (arch.). [dostęp 2016-10-30].
↑ Zmarł bp Jan Styrna . niedziela.pl, 2022-09-28. [dostęp 2022-09-28].
↑ Zmarł bp Jan Styrna . diecezja.kielce.pl. [dostęp 2022-10-03].
↑ W Elblągu zakończyły się uroczystości pogrzebowe bp. Jana Styrny . tarnow.gosc.pl, 2022-10-03. [dostęp 2022-10-04].
↑ M.P. z 2022 r. poz. 1161 . [dostęp 2022-12-01].
Linki zewnętrzne
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy