Cefazolina
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC )
kwas (6R ,7R )-3-[[(5-metylo-1,3,4-tiadiazol-2-ilo)sulfanylo]metylo]-8-okso-7-[(1H -tetrazol-1-iloacetylo)amino]-5-tia-1-azabicyklo[4.2.0]okt-2-eno-2-karboksylowy
Inne nazwy i oznaczenia
farm.
Cefazolinum natricum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
C14 H14 N8 O4 S3
Masa molowa
454,51 g/mol
Wygląd
biały lub prawie biały proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS
25953-19-9 27164-46-1 (sól sodowa)
PubChem
33255
DrugBank
DB01327
SMILES
CC1=NN=C(S1)SCC2=C(N3C(C(C3=O)NC(=O)CN4C=NN=N4)SC2)C(=O)O
InChI
InChI=1S/C14H14N8O4S3/c1-6-17-18-14(29-6)28-4-7-3-27-12-9(11(24)22(12)10(7)13(25)26)16-8(23)2-21-5-15-19-20-21/h5,9,12H,2-4H2,1H3,(H,16,23)(H,25,26)/t9-,12-/m1/s1
InChIKey
MLYYVTUWGNIJIB-BXKDBHETSA-N
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC
J01 DB04
Stosowanie w ciąży
kategoria B
Farmakokinetyka
Działanie
przeciwbakteryjne
Okres półtrwania
1,8 h (dożylnie), 2 h (domięśniowo)
Wiązanie z białkami osocza i tkanek
74–86%
Metabolizm
brak
Wydalanie
z moczem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania
dożylnie, domięśniowo
Cefazolina , (łac. Cefazolinum ) – antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn I generacji, wykazuje działanie bakteriobójcze. Ma zastosowanie w większości zakażeń bakteryjnych, dzięki oporności na działanie enzymów bakteryjnych skierowanych przeciwko niektórym antybiotykom .
Farmakokinetyka
Biologiczny okres półtrwania po podaniu dożylnym wynosi około 1,8 godziny, a po podaniu domięśniowym 2,2 godziny. Wydalanie następuje przez nerki , drogą przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego. Cefazolina nie jest metabolizowana.
Wskazania
Przeciwwskazania
Działania niepożądane
Preparaty
Biofazolin – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 0,5 g, 1 g
Cefazolin Sandoz 1 – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych i wlewu dożylnego 1g
Tarfazolin – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 1g
Dawkowanie
Domięśniowo lub dożylnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz w zależności od ciężkości przebiegu choroby bądź od rodzaju zabiegu.
Przypisy
Bibliografia
Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005 . Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X . Brak numerów stron w książce
J01 : Leki przeciwbakteryjne do stosowania wewnętrznego
J01A – Tetracykliny J01B – Chloramfenikole J01C – Antybiotyki β-laktamowe:penicyliny J01CA – Penicyliny o szerokim spektrum działania
J01CE – Penicyliny wrażliwe na β-laktamazę
J01CF – Penicyliny oporne na β-laktamazę
J01CG – Inhibitory β-laktamazy
J01CR – Połączenia penicylin z inhibitorami β-laktamazy
J01D – Pozostałe antybiotyki β-laktamowe: cefalosporyny ,monobaktamy i karbapenemy J01DB – Cefalosporyny I generacji
J01DC – Cefalosporyny II generacji
J01DD – Cefalosporyny III generacji
J01DE – Cefalosporyny IV generacji
J01DF – Monobaktamy
J01DH – Karbapenemy
J01DI – Inne cefalosporyny
J01E – Sulfonamidy i trimetoprym J01EA – Trimetoprim i jego pochodne
J01EB – Sulfonamidy o krótkim czasie działania
J01EC – Sulfonamidy o średnim czasie działania
J01ED – Sulfonamidy o długim czasie działania
J01EE – Połączena sulfonamidów z trimetoprymem i jego pochodnymi
J01F – Makrolidy , linkozamidy istreptograminy J01FA – Makrolidy
J01FF – Linkozamidy
J01FG – Streptograminy
J01G – Aminoglikozydy J01GA – Streptomycyny
J01GB – Inne aminoglikozydy
J01M – Chinolony J01MA – Fluorochinolony
J01MB – Inne
J01R – Połączenia leków przeciwbakteryjnych J01RA – Połączenia leków przeciwbakteryjnych
J01X – Inne leki przeciwbakteryjne J01XA – Antybiotyki glikopeptydowe
J01XB – Polimyksyny
J01XC – Antybiotyki o budowie steroidowej
J01XD – Pochodne imidazolu
J01XE – Pochodne nitrofuranu
J01XX – Inne