Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje, że w 1827 roku, wieś i folwark Borzęcin składały się z 36 domów, które zamieszkiwało 273 mieszkańców, a parafia Borzęcin miała 2850 wiernych.
Obecnie wieś liczy ok. 1400 mieszkańców.
12 września 1939 obok Borzęcina Dużego zwycięską bitwę przeciwko oddziałom niemieckim stoczyła 8 Dywizja Piechoty. 8 sierpnia 1944 miejscowość została spacyfikowana przez hitlerowców: mieszkańców wywleczono z domów, 49[6] osób rozstrzelano na skraju wsi, wszystkich zdolnych do pracy wywieziono na roboty do Niemiec, a całą wieś podpalono.
We wsi znajduje się kościół pw. św. Wincentego Ferreriusza, wybudowany w roku 1855. Niedaleko położony jest cmentarz z klasycystyczną kaplicą grobową Róży Zakrzewskiej-Rykowskiej z roku 1838, grobowiec lekarza Henryka Collingtona z 1840 roku oraz mogiła rozstrzelanych w czasie II wojny światowej. Borzęciński kościół pw. św. Wincentego Ferreriusza znajduje się na "lokalnym szlaku powiatu warszawskiego zachodniego" administrowanym przez Lokalną Organizację Turystyczną Skarbiec Mazowiecki. Przed kościołem postawiono tablicę informacyjną. Udostępniono też aplikację GPS prowadzącą po szlaku.