Współczesny moszaw został założony w 1949 roku przez grupę żydowskich żołnierzy z Brygady Karmeli, którzy podczas wojny walczyli w tym obszarze[5]. Osadę nazwano na cześć Ben-Ammiego Pachtera (dowódca 21 Batalionu), który w 1948 roku dowodził konwojem żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana jadącym z zaopatrzeniem do oblężonego kibucu Jechi’am. W dniu 27 marca 1948 roku konwój wpadł w arabską zasadzkę i został rozbity (zginęło 47 żydowskich bojowników, w tym Ben-Ammi Pachter)[6]. Pierwsi mieszkańcy musieli żyć w bardzo trudnych warunkach, dlatego przez pierwszy rok mieszkali w sąsiednim kibucu Kabri, przygotowując teren pod rozpoczęcie normalnej działalności rolniczej własnego moszawu[7]. Arabowie z Umm al-Faradż usiłowali utrzymać się w ruinach swojej wioski i wielokrotnie do nich powracali. Z tego powodu dochodziło do starć z żydowskimi osadnikami (w lutym, wrześniu i listopadzie 1949 r.). Gdy doszło do oddania pierwszego strzału i ranienia jednej osoby, policja ze względów bezpieczeństwa zamknęła ten obszar na 3 tygodnie. Później konflikt ten znalazł rozwiązanie w kilku sądach, które orzekły, że ziemia należy do osiedla żydowskiego. Ostatnią grupę Arabów ewakuowano z wioski w dniu 14 września 1953 roku[8]. W kolejnych latach moszaw został wzmocniony imigrantami z Europy. Podczas II wojny libańskiej moszaw został 14 lipca 2006 roku ostrzelano rakietami wystrzelonymi przez organizację terrorystyczną Hezbollah z terytorium południowego Libanu[9]. Na początku XXI wieku w centralnej części moszawu wybudowano nowe osiedle mieszkaniowe, dzięki czemu wzrosła populacja i nastąpiło pobudzenie lokalnej gospodarki[10].
Edukacja
Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej i szkoły średniej HaGalil HaMa'arawi w kibucu Kabri.
Kultura i sport
W moszawie jest ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest boisko do koszykówki i siłownia.
Turystyka
Tereny położone wokół moszawu są bardzo atrakcyjne pod względem aktywnego wypoczynku. Realizowany na początku XXI wieku projekt rozbudowy moszawu był właśnie przygotowany pod względem rozwoju turystyki. W ramach projektu wybudowano w wiosce nowe drogi, chodniki i oświetlenie uliczne. Przez okoliczne wzgórza poprowadzono około 20 szlaków turystycznych, przeznaczonych dla turystyki pieszej i rowerowej. W ofercie są także przejażdżki terenowymi jeepami. Wyjątkową tutejszą atrakcją jest odkryty w latach 80. XX wieku „człowiek na ścianie”. Jest to wielka postać człowieka wyryta na zewnętrznej skale przy jaskini w parku Goren. Prawdopodobnie została ona wyryta około IV wieku[11].
Infrastruktura
W moszawie znajduje się sklep wielobranżowy oraz warsztat mechaniczny. Przy wyjeździe z osady jest położony Szpital Zachodniej Galilei.
Gospodarka
Gospodarka moszawu opiera się na rolnictwie, z największym naciskiem na sadownictwo. Uprawiane są rośliny ozdobne, awokado, cytrusy, liczi, papaja i ananasy. Hoduje się także kozy, z których mleka tutejsza mleczarnia produkuje różnorodne miękkie sery – w tym wysokogatunkowy ser biały, ser miętowy, oraz klasyczne Sainte-Maure, Kamember, Brie i inni[11].
Transport
Z moszawu wyjeżdża się na północ na drogę nr 89, którą jadąc na zachód dojeżdża się do miasta Naharijji i skrzyżowania z drogą nr 4, lub jadąc na wschód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 70 przy kibucu Kabri.