W 1945 przewodniczący Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, należał do Komisji Centralnej Związków Zawodowych w od 1945 do 1949, której był zastępcą skarbnika i pełniącym obowiązki przewodniczącego. Wiceprzewodniczący Centralnej Rady Związków Zawodowych w okresie 1949–1952. Wszedł do Komitetu Wykonawczego Światowej Federacji Związków Zawodowych. W latach 1952–1954 dyrektor Bielawskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego w Bielawie, następnie do 1958 dyrektor Zarządu Produkcji Włókienniczej, Odzieżowej i Skórzanej w Centralnym Związku Spółdzielczości Pracy, a od 1958 do 1960 wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli.
Delegat na I i II Zjazd PPR (1945, 1948) i Kongres Zjednoczeniowy z terenu Łodzi w 1948, od kongresu członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1945 kierownik wydziału przemysłowego Komitetu Wojewódzkiego PPR w Łodzi, był jego członkiem, jak również Komitetu Łódzkiego PZPR i jego egzekutywy. Od 1945 członek Komitetu Centralnego PPR, a od 1948 do 1952 KC PZPR. Pełnił mandat poselski do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL II i III kadencji, w KRN był przewodniczącym Komisji Pracy i Opieki Społecznej. Od 14 czerwca 1960 do 22 grudnia 1968 był przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac w rządach Józefa Cyrankiewicza. Od 1970 prezes Rady Naczelnej Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej. Działał także społecznie w ZBoWiD, był przewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej tej organizacji[2].