|
Zwartbruine vlekplaat
De zwartbruine vlekplaat (Panaeolus ater) is een saprofyte schimmel behorend tot de familie Galeropsidaceae. Van alle inheemse Panaeolus soorten de minst eutrafente. KenmerkenUiterlijke kenmerken
De hoed heeft een diameter van 1-2 cm. De kleur is donker roodbruin tot bruinzwart. De hoed is hygrofaan en verbleekt vanaf het centrum.
De lamellen zijn adnate aan de steel gehecht. Ze staan dicht bij elkaar. De kleur is aanvankelijk grijs-olivacous, maar wordt later gevlekt en donkerder tot zwart, waarbij de randen witachtig blijven.
De steel is (4)6 – 8(10) cm lang en 1 – 2(3) mm dik. De steel is hol, breekbaar. De kleur is naar de basis toe bruinachtig wordend na verloop van tijd. De steel is glad, wit-pruinose aan de top, verouderd licht zijdeachtig gestreept. Er is geen ring aanwezig.
Het vlees is vies, bleekgeel. De geur en smaak zijn niet onderscheiden.
De sporenprint is zwartgrijs. Microscopische kenmerkenDe sporen zijn ellipsoïde of citroenvormig en meten 10,8 — 14,2 × 6,9—9,5. EcologieHij leeft saprotroof op humeuze bodem, vooral in niet of zwak bemeste graslanden op vochtige tot droge zandgrond. Hij is niet vermeld van mest. VerspreidingDe zwartbruine vlekplaat in een Europese soort.[2] In Nederland komt hij vrij algemeen voor. Hij staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd[3]. Bronnen, noten en/of referenties
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
