World Cup of Golf 2013
De World Cup of Golf van 2013 (officieelː ISPS HANDA World Cup of Golf) is een internationaal golftoernooi dat gespeeld werd van 21-24 november op de Royal Melbourne Golf Club. Het prijzengeld is US$ 8.000.000. Het was de 57ste editie van de World Cup. Deze wordt sinds 2011 alleen in de oneven jaren gespeeld zodat de Olympische Spelen hierdoor niet voor de voeten glopen wordt. Het deelnemersveld van 2013 bevatte 60 spelers[1], inclusief 4 winnaars van een Major, 6 Ryder Cup-spelers en 31 spelers die een toernooi wonnen op de Europese Tour. De enige deelnemers die eerder de World Cup wonnen zijn Marcel Siem (in 2006 met Bernhard Langer), Francesco Molinari (in 2009 met zijn broer Edoardo Molinari) en Matt Kuchar (in 2011 met Gary Woodland). DeelnemersEr wordt gekeken naar de positie van de spelers op de wereldranglijst. Ieder land mag zijn twee hoogstgeplaatste spelers afvaardigen. Mochten er vier spelers van een land in de top-15 staan, dan mogen er twee teams afgevaardigd worden. FormuleIn 2013 wordt teruggegaan naar de oude formule, d.w.z. dat er 72 holes strokeplay wordt gespeeld. US$ 7.000.000 van het prijzengeld wordt verdeeld onder de spelers op basis van hun individuele score. De spelers spelen dus voor hun land en voor zichzelf. Er staan geen fourball of foursome meer op het programma, hetgeen het teamgevoel niet bevordert. Voor de teams worden de scores van beide spelers opgeteld. VerslagDe par van de baan is 71. Jason Day was de enige speler die vier rondes onder par scoorde, waardoor hij niet alleen de individuele prijs won maar ook bijdroeg aan de ruime voorsprong waarmee Australië voor de 5de keer de World Cup won. Een week ervoor verloor de Australiër acht familieleden ten gevolge van tyfoon Haiyan. Stuart Manley maakte tijdens de derde ronde een hole-in-one op hole 3. Hij dacht even dat hij de BMW had gewonnen die achter de tee stond, maar die bleek alleen voor de vierde ronde te zijn aangeboden. Zijn teleurstelling werkte door tot de volgende hole, waar hij een 11 scoorde. Toch maakte hij een ronde van 72. LandenteamsHet Amerikaanse en Deense team begonnen met rondes van 66-71 en deelden de leiding na de eerste ronde. Beide spelers van het Amerikaanse team scoorden in ronde 2 onder de 70 en daarmee bleven ze aan de leiding. In ronde 3 was het Australische team het enige team waar beide spelers ruim onder de 70 scoorden. Daarna stond Australië aan de leiding met 1 slag voorsprong op Amerika, de titelverdediger. Joost Luiten had nog last van zijn schouderblessure en werd vervangen door Tim Sluiter.
IndividueelEr zijn een paar spelers die alleen individueel meedoen. Zij hebben een * achter hun naam.
Bronnen, noten en/of referenties
|