TristiaDe Tristia ('Treurzangen', letterlijk 'Droeve dingen') zijn een Latijns dichtwerk van de Romeinse dichter Publius Ovidius Naso. Het bestaat uit vijftig brieven verdeeld over vijf boeken van ongelijke lengte. De verzen zijn elegische disticha. Ovidius schreef het gedicht in de jaren 8-12 n.Chr., aan het begin van zijn verbanning naar Tomis aan de Zwarte Zee. Later zou hij daar ook de Epistula ex Ponto en de Ibis schrijven. InhoudIn het werk geeft de dichter, die zijn vrouw, zijn vrienden en zelfs zijn boeken heeft moeten achterlaten, via brieven aan vrienden en kennissen uiting aan zijn droefheid en gemis en aan het verlangen naar zijn geliefde Rome. Niet zonder overdrijving klaagt hij over het koude klimaat en de barbaarse bevolking, die nauwelijks Latijn spreekt. Maar zijn creativiteit is ongebroken:
VoortlevenDe dichtbundel is een van de vroegste voorbeelden van exilliteratuur en had veel invloed op het genre. Het inspireerde Joachim Du Bellay bij het schrijven van Les Regrets (1558), Osip Mandelstam voor zijn eigen Tristia (1922) en Salman Rushdie voor zijn essay In Good Faith (1990). Nederlandse vertalingen
Voetnoten
Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina Tristia op Wikisource.
|