Symfonie nr. 29 (Hovhaness)
Alan Hovhaness voltooide zijn Symfonie nr. 29 opus 289 in september 1976. Deze symfonie, die geen bijtitel kreeg, kan tevens gezien worden als concerto. Het werk is origineel gecomponeerd voor trombone of hoorn en symfonieorkest. In maart 1977 werkte de componist het om tot een werk voor harmonieorkest (symphonic band). De solopartij kan daarbij ingevuld worden door trombone of eufonium. De inspiratie voor het werk kwam voort uit twee bergen Mount Baker en Mount Rainier (originele naam Mount Tahoma). Hovhaness refereerde in meer werken naar bergen en kwam dan steevast met lange melodielijnen; deze symfonie vormt daarop geen uitzondering. Hovhaness kreeg het verzoek van Henry Charles Smith (eufoniumbespeler/trombinist) en C.G. Conn Ltd. ter viering van het 50-jarig bestaan van de muziekcursussen in Interlochen. Vanwege de twee versies waren er ook twee eerste uitvoeringen. Charles Smith leidde zowel die voor orkest, met het Minnesota Orchestra (waarvan Smith toen deel uitmaakte), als die voor harmonieorkest, een studentenorkest samengesteld uit de muziekstudenten tijdens Interlochen. Deze laatstgenoemde uitvoering vond plaats op 17 augustus 1977 in de versie voor eufonium en symphonic band. ProgrammaHet programma van 17 augustus zag er als volgt uit:
OrkestratieVoor de orkestversie ziet de orkestratie er als volgt uit:
Discografie
Bronnen
|