Sylvain Chavanel

Sylvain Chavanel
Sylvain Chavanel
Persoonlijke informatie
Bijnaam Mimosa, La Machine, Chava
Geboortedatum 30 juni 1979
Geboorteplaats Châtellerault, Frankrijk
Nationaliteit Franse
Lengte 181 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Tijdrijder, klassiekerrenner
Ploegen
2000–2002
2003–2004
2005–2008
2009–2011
2012–2013
2014–2015
2016–2018 		Bonjour
Brioches La Boulangère
Cofidis
Quick Step
Omega Pharma-Quick-S.
IAM
Direct Énergie
Beste prestaties
Milaan-San Remo 4e (2013)
Gent-Wevelgem 20e (2015)
Ronde van Vlaanderen 2e (2011)
Parijs-Roubaix 8e (2009)
Amstel Gold Race 16e (2010, 2011)
Ronde van Frankrijk 18e (2009)
3 etappezeges
Ronde van Spanje 16e (2007)
Overige
Zeges:  
Dwars door Vlaanderen
Brabantse Pijl
GP Ouest France-Plouay 		2008
2008
2014
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Sylvain Chavanel (Châtellerault, 30 juni 1979) is een Frans voormalig wielrenner die in 2018 zijn wielercarrière afsloot bij Direct Énergie. Hij is de twee jaar oudere broer van Sébastien Chavanel. Chavanel werd lang gezien als een eeuwige belofte in Frankrijk, maar 2008 was voor hem het jaar van de doorbraak met onder andere zeges in de klassiekers de Brabantse Pijl en Dwars door Vlaanderen. Hij startte 18 keer in de Ronde van Frankrijk, en verbeterde op de laatste dag van de Tour van 2018 een record van Joop Zoetemelk toen hij zijn 366e etappe reed.

Biografie

Franse ploegen

Chavanel werd prof vanaf 1 januari 2000 bij het pas opgerichte Franse team Bonjour, dat onder leiding stond van ploegleider Dominique Arnould. Hij zou tot 2005 bij de ploeg blijven en zou vooral uitgespeeld worden als tijdrijder en klassementsman in kleinere rondes. In zijn periode bij de ploeg won hij onder andere de Ronde van België en tweemaal de Vierdaagse van Duinkerke.

Vanaf het wielerseizoen 2005 verruilde Chavanel Brioches La Boulangère, zoals de ploeg toen heette, voor Cofidis. Bij dit team mocht hij voluit zijn eigen kansen gaan in elke wedstrijd. Toch bleef hij zich aanvankelijk toch weer toeleggen op de tijdritten en de kleinere rondes. En dit niet zonder succes, want hij won tweemaal het Frans kampioenschap tijdrijden en zowel het eindklassement in de Ronde van de Sarthe en de Ronde van Poitou-Charentes, die laatste won hij zelfs tweemaal.

Maar het was pas in 2008 dat Chavanel zijn enorme potentieel liet zien. Dankzij overwinningen in zowel Dwars door Vlaanderen als de Brabantse Pijl profileerde hij zich als klassiek renner. Maar ook liet hij zich opmerken tijdens de negentiende etappe van de Ronde van Frankrijk. Samen met Jérémy Roy ontsnapte hij uit het peloton, de twee werkten goed samen en bleven voorop. Het kwam in Montluçon tot een spurt die Chavanel al bij al makkelijk won. Hij won ook de prijs van de strijdlust van die Tour.

Omega Pharma-Quick Step

In 2009 won hij de derde etappe van Parijs-Nice, ging ook naar huis met de puntentrui en werd derde in de algemene rangschikking.

In 2010 viel Sylvain in de helleklassieker Luik-Bastenaken-Luik met een schedelfractuur uit. Na een kort, maar voorspoedig herstel bleek hij monter genoeg om de Ronde van Frankrijk van datzelfde jaar aan te pakken. In de tweede etappe, die van Brussel tot Spa verliep, greep hij als enige overblijver uit een groep van acht de overwinning in een rit die ontsierd werd door massale valpartijen, waardoor het peloton, onder leiding van Fabian Cancellara, uit een soort solidariteit met de slachtoffers van de valpartij de laatste twintig kilometers geen tempo meer maakte en gezamenlijk over de meet reed.

Diezelfde Cancellara verzocht de jury vanaf plaats twee geen punten voor de groene trui toe te kennen, wat een enorme meevaller voor Chavanel bleek, want zo kon hij die tijdelijk veroveren, net zoals de gele trui, die rond Cancellara's schouders hing. Daags nadien onderging Sylvain in de kasseienrit Arenberg - Porte du Hainaut een ware kruistocht aan pech en moest beide truien afstaan, de gele opnieuw aan Cancellara. In de zevende etappe ontbond Chavanel zijn duivels op de Côte de Lamoura en won met veel panache de tweede heuvelrit van de eerste Tourweek, in dewelke de favorieten zich spaarden. Het werd een dubbelslag, daar ook het geel opnieuw van Cancellara naar Chavanel ging. Een dag later deden de Alpen van zich spreken en nam Cadel Evans het geel over.

In 2011 was Sylvain samen met Fabian Cancellara de smaakmaker van de Ronde van Vlaanderen. In een spurt met drie moest hij de duimen leggen voor Nick Nuyens. In datzelfde jaar droeg hij tevens enkele dagen de rode trui in de Ronde van Spanje.

Op zondag 16 september 2012 won Chavanel op de wereldkampioenschappen samen met zijn ploeg Omega Pharma-Quickstep de WK-ploegentijdrit. De andere vijf renners waren Niki Terpstra, Peter Velits, Tony Martin, Kristof Vandewalle en Tom Boonen. Het BMC van Philippe Gilbert strandde op drie seconden. In 2013 deed hij dat kunstje nog eens over, maar dan met Michał Kwiatkowski in de plaats van Tom Boonen. Verder werd hij dat jaar voor de vijfde keer Frans kampioen tijdrijden, waarmee hij alleen recordhouder is.

IAM Cycling

Eind 2013 tekende Chavanel een tweejarig contract bij het Zwitserse IAM Cycling, hij maakte samen met ploeggenoot en boezemvriend Jérôme Pineau de overstap.

Direct Énergie

Van 2016 tot 2018 kwam Chavanel uit voor Direct Énergie, hier reed onder andere ook zijn landgenoot Thomas Voeckler.

Baanwielrennen

Palmares

Jaar FK EK WK Overig
2015 Goud achtervolging
2016 Goud achtervolging Goud ploegenachtervolging WB Glasgow: ploegenachtervolging
2017 Goud ploegkoers
Zilver achtervolging
2018 Zilver achtervolging Goud ploegkoers
Brons ploegenachtervolging

Wegwielrennen

Overwinningen

2000
1e etappe Circuit Franco-Belge
2002
Klimmerstrofee
Eindklassement Vierdaagse van Duinkerke
2003
Ronde van de Haut-Var
3e etappe deel B Ronde van de Sarthe
2004
Vierdaagse van Duinkerke
Eindklassement Ronde van België
Polynormande
3e en 4e etappe Ronde van Poitou-Charentes
2005
4e etappe Ronde van de Sarthe
Eindklassement Ronde van de Sarthe
Frans kampioen tijdrijden, Elite
Eindklassement Ronde van Poitou-Charentes
Duo Normand (met Thierry Marichal)
2006
Frans kampioen tijdrijden, Elite
Eindklassement Ronde van Poitou-Charentes
2008
5e etappe Ronde van de Middellandse Zee
6e etappe Parijs-Nice
Dwars door Vlaanderen
Brabantse Pijl
5e etappe Ronde van Catalonië
Frans kampioen tijdrijden, Elite
19e etappe Ronde van Frankrijk
2009
3e etappe Parijs-Nice
Puntenklassement Parijs-Nice
Proloog Eneco Tour
2010
2e en 7e etappe Ronde van Frankrijk
2011
Frans kampioen op de weg, Elite
2012
3e etappe deel B Driedaagse van De Panne-Koksijde
Eindklassement Driedaagse van De Panne-Koksijde
Frans kampioen tijdrijden, Elite
UCI Ploegentijdrit in Valkenburg
2013
6e etappe Parijs-Nice
Puntenklassement Parijs-Nice
3e etappe deel B Driedaagse van De Panne-Koksijde
Eindklassement Driedaagse van De Panne-Koksijde
Frans kampioen tijdrijden, Elite
5e etappe Eneco Tour
Regenboogtrui UCI Ploegentijdrit in Florence
2014
3e etappe Vierdaagse van Duinkerke
Frans kampioen tijdrijden, Elite
4e etappe Ronde van Poitou-Charentes
Eindklassement Ronde van Poitou-Charentes
GP Ouest France-Plouay
Chrono des Nations
2016
3e etappe Ster van Bessèges
4e etappe Ronde van Poitou-Charentes
Eindklassement Ronde van Poitou-Charentes
2017
4e etappe Vierdaagse van Duinkerke

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
2000
2001 65e  
2002 36e  
2003 37e  
2004 30e  
2005 58e  
2006 44e  
2007 opgave   16e  
2008 61e (1)   opgave  
2009 18e  
2010 31e (2)  
2011 61e   27e  
2012 opgave  
2013 31e  
2014 34e  
2015 36e   54e   47e  
2016 43e  
2017 25e  
2018 39e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Parijs-Tours E3 Harelbeke Dwars door Vlaanderen WK op de weg Wereld­ranglijsten
2000 opgave 85e
2001 71e 52e 84e opgave
2002 opgave
2003 opgave 119e opgave 84e
2004 52e 89e
2005 60e 49e 85e 87e 67e 138e (UPT)
2006 72e 61e 46e 45e 153e (UPT)
2007 109e 57e 67e 141e (UPT)
2008 60e 30e 58e Goud 53e 108e (UPT)
2009 37e 31e 8e 24e 36e 5e 7e 29e 22e (UWK)
2010 21e 22e 24e 16e opgave opgave 51e 28e 66e 63e 100e (UWK)
2011 20e 47e Zilver ↑ 38e 16e 69e opgave 35e 27e 70e 54e (UWT)
2012 10e 27e 37e opgave opgave 83e 33e Zilver ↑ 57e 45e (UWT)
2013 4e 13e 19e opgave 12e 6e 24e (UWT)
2014 21e 19e opgave 31e 29e 5e 77e
2015 23e 20e 45e 94e 79e 20e 135e (UWT)
2016 72e 33e opgave
2017 9e 19e 85e
2018 80e 45e 29e 72e

Chavanel droeg 2 etappes de gele trui als aanvoerder van het algemeen klassement en 1 etappe de groene trui als aanvoerder van het puntenklassement in de Tour van 2010. De bolletjestrui als aanvoerder van het bergklassement droeg hij in 2007 3 etappes en in 2008 1 etappe.

Resultaten in kleinere rondes

Jaar Ster van Bessèges Ronde van de Middellandse Zee Parijs-Nice Ronde van Catalonië Driedaagse van De Panne-Koksijde Ronde van de Sarthe Vierdaagse van Duinkerke Ronde van België Eneco Tour Ronde van Poitou-Charentes
2001 54e opgave 37e 17e opgave
2002 15e 34e 39e Eindklassement 1e 3e 2e
2003 3e 5e 5e (1 etappe) 2e
2004 9e 14e Eindklassement 1e Eindklassement 1e opgave (2 etappes)
2005 11e 35e 27e Eindklassement 1e (1 etappe) Eindklassement 1e
2006 21e 15e 40e Eindklassement 1e
2007 25e 17e 31e
2008 31e (1 etappe) 9e (1 etappe) opgave (1 etappe) 40e
2009 3e (1 etappe) Puntenklassement 44e 2e (1 etappe)
2010 13e
2011 opgave 4e
2012 8e Eindklassement 1e (1 etappe) 2e
2013 5e (1 etappe) Puntenklassement Eindklassement 1e (1 etappe) 6e (1 etappe)
2014 7e 35e 2e (1 etappe) 3e Eindklassement 1e (1 etappe)
2015 11e
2016 4e (1 etappe) 32e 5e 26e 13e Eindklassement 1e (1 etappe)
2017 5e 21e 4e 5e (1 etappe) 13e opgave
2018 4e 55e 2e

Teams

Commons heeft media­bestanden in de categorie Sylvain Chavanel.
(en) Profiel van Sylvain Chavanel op ProCyclingStats
Voorganger:
Thomas Voeckler 		Frans kampioen op de weg
Sylvain Chavanel
2011 		Opvolger:
Nacer Bouhanni