Squalicorax

Squalicorax
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Laat-Krijt
Squalicorax
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia
Stam:Chordata
Klasse:Chondrichthyes
Onderklasse:Elasmobranchii
Superorde:Selachimorpha
Orde:Lamniformes
Familie:†Anacoracidae
Geslacht
Squalicorax
Whitley, 1939
Typesoort
Corax pristodontus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Squalicorax op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Squalicorax[1][2] is een geslacht van uitgestorven haaien uit de orde van de makreelhaaien die leefden in het Krijt. Squalicorax pristodontus met een lengte van vijf meter de grootste soort.

Beschrijving

Deze haai had driehoekige, afgeplatte tanden met fijn gezaagde kronen. Vooraan in de bek stonden de tanden overeind, maar verder naar achteren bogen deze steeds verder terug.

Leefwijze

Squalicorax had een lengte van vier tot vijf meter. Zeeschildpadden en middelgrote vissen vormden vermoedelijk de voornaamste prooidieren. Ook voedde deze haai zich met de resten van grote vissen en mariene reptielen, waardoor Squalicorax de naam 'raafhaai' heeft gekregen. Het is verder goed mogelijk dat deze haaiensoort ook dinosauriërs, die de rivier overstaken of er kwamen drinken, aanviel.

Vondsten

Fossielen van deze haai zijn gevonden in Europa, Noord-Afrika en Noord-Amerika. De fossielen bestaan voornamelijk uit wervels en doornvormige, gekartelde tanden.