Pekka Päivärinta (11 januari 1971[1]) is een Finsezijspancoureur. Hij is vijfvoudig wereldkampioen.
Jeugd
Jorma Päivärinta, de vader van Pekka Päivärinta, was een succesvol zijspanracer. Hij nam zijn zoon mee naar wedstrijden, en gaf hem een eigen brommer toen hij 6 was. Op 12-jarige leeftijd kreeg hij zijn eerste officiële racelicentie en begon hij te motorcrossen. Later stapte hij over op de speedway, en ’s winters daad hij aan ijsracen.
Zijspanracen
Na jaren op solomotoren te hebben geracet, trad Päivärinta op 22-jarige leeftijd in de voetsporen van zijn vader Jorma en ging zijspanracen.
Finse Kampioenschappen
Hoewel in de jaren ’90 het niveau in het Finse zijspanracen behoorlijk hoog was behaalde Päivärinta in 1994 zijn eerste Finse kampioenschap.[2] Hij herhaalde die prestatie in 1998 en 1999 met bakkenist Pekka Kuismanen[3], in 2003 met Harri Hiljanen.[4][2] Door zijn deelname aan de WK kon Päivärinta de meeste seizoenen daarna slechts 1 of 2 wedstrijden om het Fins kampioenschap rijden.[4] In 2007 won Päivärinta met Timo Karttiala nog wel de Finse beker.
Europese kampioenschappen
Na vier Finse kampioenschappen nam Päivärinta met de ZweedsebakkenistPeter Wall in 2004 deel aan het Europees kampioenschap. Het seizoen verliep goed en het team eindigde als vijfde.[2]
FIM Wereldkampioenschappen / World Series
Vanaf het seizoen 2005 nam Päivärinta deel aan de FIMWereldkampioenschappen/World Serieszijspanrace. In Duitsland behaalde hij met Wall met een derde plaats hun eerste podiumplek, en ze wonnen hun eerste WK-race in Kroatië. Aan het einde van het seizoen eindigde het paar als vierde.[2]
In het seizoen 2006 kregen Päivärinta en zijn nieuwe bakkenistAki Aalto een ongeval waarbij Aalto zijn been verwondde. Timo Karttiala, die al succesvol was als bakkenist in verschillende zijspandisciplines en toevallig de zoon was van Kari Karttiala, die bakkenist was geweest van Päivärinta’s vader Jorma, werd zijn nieuwe bakkenist.[2] Ze eindigden als tweede in de eindstand van het WK.
Van 2010 t/m 2012 deed Päivärinta met de ZwitsersebakkenistAdolf Hänni mee aan de Internationale Deutsche Motorradmeisterschaft (IDM). In 2010[26] werden ze derde, en in 2011[27] en 2012[28] wonnen ze het IDM.
IJsracen
Met Kirsi Kainulainen nam Päivärinta ook deel aan ijsraces[noot 3] in de zijspanklasse. Ze behaalden in het Finse kampioenschap in 2014 en 2016 de tweede plaats[2][31] en werden vijfde in 2015.[31]
↑(fi) Helsinki Racing Club (HelRC), Historia. Geraadpleegd op 5 november 2018. “... HelRC:n kuljettajat ovat saavuttaneet useita road racing mitaleita. Suomen mestareiksi ovat ajaneet mm: … Pekka Päivärinta / Pekka Kuismanen 1998 en 1999 ...(nl: „HelRC-coureurs hebben verschillende wegrace-medailles behaald. De volgende hebben de Finse kampioenschappen gewonnen: … Pekka Päivärinta / Pekka Kuismanen 1998 en 1999)“”
↑Bonovo Action by MGM Racing is een Duitswegraceteam
In 2020 werd het MGM Racing team, ook bekend als het Yamaha IDM project van Michael Galinski, omgedoopt tot Bonovo Action met Bonovo directeur Jürgen Röder als teameigenaar en Michael Galinski als teammanager.[22][23]
↑Ilse de Haas (17 maart 1995[18][19]) is een Nederlandszijspancoureur. In 2018 en 2019 nam ze als coureur met bakkenist Ferry Segers op een RCN-Kawasaki voor CN Factory Racing deel aan de IDM, waar ze in 2018 met 26 punten op de 16e plaats eindigde,[20] en in 2019 met 74 punten op de 9e plaats.[21] Ze begon in 2011 als bakkenist met zijspanracen.[18] In het seizoen 2020 reed De Haas samen met haar toenmalige vriend Bennie Streuer voor het DuitseBonovo Action by MGM Racing.[noot 1] Er werd dat jaar i.v.m. coronamaatregelen geen FIMWereldkampioenschap gehouden. Streuer en De Haas eindigden als tweede in het Internationale Deutsche Motorradmeisterschaft (IDM).[17]In het seizoen 2021 reed ze als bakkenist van de Finse vijfvoudig wereldkampioen Pekka Väivärinta.[19] Het team reed als enige team iedere race in de punten en eindigde als derde in de eindstand.[16] De Haas is een dochter van Geral “Bally” de Haas, die eind jaren ’80 als bakkenist samen reed met Egbert Streuer, de vader van Bennie Streuer.[24]
↑ abIJsracen is een vorm van motorsport waarbij motorfietsen op een ijscircuit racen. IJsracemotoren zijn gebaseerd op crossmotoren en zijn uitgerust met speciale spijkerbanden. IJsracen wordt vooral gedaan in Finland, Zweden, IJsland, Canada, in het noorden van de Verenigde Staten en in Centraal- en Oost-Europa.[29] Er wordt gereden op een 800-1500 m lange baan die geveegd is op natuurijs. De totale raceafstand ligt tussen de 6 en 15 km.
In Finland wordt geracet met solomotoren, zijspannen en ATV’s, in verschillende klasses onderverdeeld naar motorinhoud:[30] Daarnaast zijn de soloklassen (JR1, JR2 en JR3) onderverdeeld in A-categorie (topsport) en B-categorie (liefhebbers):[29]
JR1 (B250/A250) - minder dan 150 cc / 2t of minder dan 250 cc / 4t (vanaf 13 jaar)
JR2 (B125/A125) - tot 125 cc / 2t (vanaf 12 jaar)
JR3 (B450/A450) - 151-600 cc / 2t of 251-700 cc / 4t (vanaf 15 jaar)
SV (Sivuvaunuluokassa) - zijspan (rijder vanaf 16 jaar, bakkenist vanaf 15 jaar)
Master - vrije klasse (‘veteranen’, 45-80 jaar)
Junior - 51–85 cc / 2t of max. 150 cc / 4t (vanaf 10 jaar (8 jaar bij max 65 cc/2t))
IJsracen (en: Ice Racing (TT)/Ice Racing (track), fi: Jäärata) is niet hetzelfde als IJsspeedway (en: Ice Racing (oval)/Ice Speedway, fi: Jääspeedway), waarbij vier (soms tot zes) renners op speciaal gebouwde speedwaymotoren korte heats van vier rondes ‘tegen de klok in’ op een 260m tot 425m lange ovale baan rijden.[29]