Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours

Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours
Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours
Plaats Parijs
Denominatie Rooms-Katholieke Kerk
Gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand
Coördinaten 48° 52′ NB, 2° 23′ OL
Gebouwd in 1892-1896
Begraafplaats Cimetière du Père-Lachaise
Architectuur
Architect(en) Frére Gérard C.Ss.R.
Interieur
Orgel 2004
Detailkaart
Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours (Parijs)
Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours
Afbeeldingen
Gebrandschilderd raam
Gebrandschilderd raam
Interieur met orgel
Interieur met orgel
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours is een rooms-katholieke parochiekerk in het 11e arrondissement van de Franse hoofdstad Parijs. Het gebouw ligt aan de boulevard de Ménilmontant, maar heeft geen façade aan de straat. De kerk is bereikbaar via een doorgang door het ertussen liggende huizenblok.

Geschiedenis

In de 19e eeuw groeide de bevolking van de aan Cimetière du Père-Lachaise grenzende wijk enorm doordat veel arbeiders uit het oosten van Frankrijk zich hier vestigden. In 1872 werd in de wijk een eerste kapel gebouwd die gewijd was aan de heilige Hippolytus. In 1874 ontving de kapel een kopie van de icoon van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand (Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours). Het gebouw kwam onder gezag van de Redemptoristen.

Tussen 1892 en 1896 werd door de broeders Redemptoristen een nieuwe kerk gebouwd. Toen de broeders de kerk in 1960 overdroegen aan het aartsbisdom Parijs werd het een parochiekerk. Op 27 juni 1966 werd de kerk door paus Paulus VI verheven tot basilica minor. In 1984 verlieten de Redemptoristen de kerk, die sindsdien door priesters van het bisdom wordt bediend. Sinds 2007 valt de begraafplaats Père-Lachaise onder de parochie.

Interieur

Gebrandschilderde ramen

De grote gebrandschilderde lancetramen in de kerk zijn in 1974 gemaakt door Marcelle Lecamp (1910-2000). Ze beelden de uitverkorenen uit die God na de dag des oordeels dag en nacht prijzen.

Orgel

Het orgel is, met 64 registers verdeeld over vier manualen en pedaal, een van de grootste orgels van Parijs. Het werd gebouwd door orgelbouwer Dargassies en de Manufacture Vosgienne de Grandes Orgues. Er werd gebruikgemaakt van delen van de orgels uit de Parijse kerken Saint-Ferdinand-des-Ternes en Saint-Georges. Het orgel werd in 2004 ingewijd. Hier volgt de dispositie:

I Positif C–c4
1. Bourdon 8'
2. Montre 8'
3. Violoncelle 8'
4. Flûte à cheminée 8'
5. Prestant 4'
6. Flûte douce 4'
7. Nazard 2+23'
8. Doublette 2'
9. Tierce 1+35'
10. Larigot 1+13'
11. Septième 1+17'
12. Piccolo 1'
13. Plein-jeu V
14. Clarinette 8'
Tremolo
II Grand Orgue C–c4
15. Montre 16'
16. Montre 16'
17. Diapason 8'
18. Salicional 8'
19. Flûte harmonique 8'
20. Bourdon 8'
21. Quinte 5+13'
22. Prestant 4'
23. Tierce 3+15'
24. Doublette 2'
25. Fourniture IV
26. Cymbale III
27. Trompette 8'
III Récit expressif C–c4
28. Viole de Gambe 8'
29. Voix céleste 8'
30. Quintaton 8'
31. Flûte traversière 8'
32. Flûte octaviante 4'
33. Octavin 2'
34. Plein-jeu IV
35. Bombarde 16'
36. Trompette 8'
37. Basson-hautbois 8'
38. Voix humaine 8'
39. Clairon 4'
Tremolo
IV Écho C–c4
40. Grosse Flûte 8'
41. Cornet V 16'
42. Cornet V 8'
43. Bombarde 16'
44. Trompette 8'
45. Chamade 16'
46. Chamade 8'
47. Chamade 4'
Pédale C–g1
48. Flûte 32'
49. Soubasse 32'
50. Flûte 16'
51. Soubasse 16'
52. Quinte 10+23'
53. Flûte 8'
54. Basse 8'
55. Tierce 6+23'
56. Flûte 4'
57. Cornet V 8'
58. Bombarde 32'
59. Bombarde 16'
60. Trombone 16'
61. Trompette 8'
62. Clarion 4'