Lyle Mays

Lyle Mays
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Lyle David Mays
Geboren 27 november 1953
Geboorteplaats Wausaukee, Wisconsin, Verenigde Staten
Overleden 10 februari 2020 (leeftijd 66)
Overlijdensplaats Los Angeles, Californië, Verenigde Staten
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1975-2020
Genre(s) Jazz, Jazz fusion
Instrument(en) piano, keyboards
Label(s) ECM, Geffen, Warner Bros.
Act(s) Pat Metheny Group
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Lyle David Mays (27 november 1953 – 10 februari 2020) was een Amerikaanse jazz pianist, componist, en lid van de Pat Metheny Group .[1] Metheny en Mays componeerden en arrangeerden bijna alle muziek van de groep, waarvoor Mays elf Grammy Awards won.[2]

Biografie

Toen hij opgroeide had Mays vier hoofdinteresses: schaken, wiskunde, architectuur en muziek. Zijn ouders waren muzikaal. Zijn moeder Doris speelde piano en orgel en zijn vader Cecil, een vrachtwagenchauffeur, leerde zichzelf gitaar spelen.[3] Mays heeft piano leren spelen met hulp van instructeur Rose Barron. Ze gaf Mays de gelegenheid om improvisatie te oefenen nadat de gestructureerde elementen van de les waren voltooid. Op 9-jarige leeftijd speelde hij orgel op de bruiloft van een familielid en op 14-jarige leeftijd begon hij het instrument te bespelen in de kerk.[4] Tijdens een zomerkamp maakte hij kennis met jazzpianist Marian McPartland .[2]

Bill Evans op het Montreux Jazz Festival en Filles de Kilimanjaro van Miles Davis (beide opgenomen in 1968) waren belangrijke invloeden. Hij studeerde af aan de Universiteit van Noord-Texas na het volgen van de Universiteit van Wisconsin-Eau Claire .[5][6][7] Hij componeerde en arrangeerde voor de One O'Clock Lab Band en was de componist en arrangeur voor het Grammy Award-genomineerde album Lab 75 .[8]

Na het verlaten van Noord-Texas toerde Mays ongeveer acht maanden met de groep van Woody Herman . In 1975 ontmoette hij Pat Metheny met wie hij de Pat Metheny Group oprichtte. Mays won elf Grammy Awards met de Pat Metheny Group en werd voor vier anderen genomineerd voor zijn eigen werk.

In een interview met JAZZIZ in 2016 onthulde Mays zijn carrièreswitch naar manager bij een ontwikkelaar van muzieksoftware vanwege de drastische veranderingen in het functioneren van de muziekindustrie .[9]

Werk

Mays heeft gecomponeerd en gearrangeerd als lid van de Pat Metheny Group, speelde piano, orgel, keyboards, synthesizer en af en toe trompet, accordeon,[10] agogô bells,[11] autoharp,[12] speelgoedxylofoon,[13] en elektrisch gitaar. Hij componeerde en nam kinder-audioboeken op, zoals East of the Sun, West of the Moon, Moses the Lawgiver, The Lion and the Lamb, The Tale of Mr. Jeremy Fisher en Tale of Peter Rabbit met tekst voorgelezen door Meryl Streep .[2] De composities van Metheny en Mays werden uitgevoerd door het Steppenwolf Theatre in Chicago in een productie van Orphans van Lyle Kessler .[14] Hij componeerde klassieke muziek, zoals "Twelve Days in the Shadow of a Miracle", een stuk voor harp, fluit, altviool en synthesizer opgenomen in 1996 door het Debussy Trio.[15]

Naast de Metheny groep trad hij op in een trio met Marc Johnson en Peter Erskine en vormde hij het Lyle Mays Quartet met Eric Hochberg, Mark Walker en Bob Sheppard .

Als amateurarchitect ontwierp hij het huis van zijn zus Joan en werd beïnvloed door Frank Lloyd Wright .[16]

Overlijden

Mays stierf in Los Angeles, op 66-jarige leeftijd, op 10 februari 2020 "na een lange strijd met een terugkerende ziekte".[17]

Discografie

Als leider

  • As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls met Pat Metheny ( ECM, 1981)
  • Lyle Mays ( Geffen, 1986)
  • Street Dreams (Geffen, 1988)
  • Fictionary (Geffen, 1993)
  • Solo: Improvisations for Expanded Piano ( Warner Bros., 2000)
  • The Ludwigsburg Concert (Jazzhaus, 2015)
  • Eberhard (BMI, 2021)

Met de Pat Metheny Group

  • Pat Metheny Group (ECM, 1978)
  • Amerikaanse garage (ECM, 1979)
  • Offramp (ECM, 1982)
  • Travels (ECM, 1983)
  • First Circle (ECM, 1984)
  • The Falcon and the Snowman ( EMI, 1985)
  • Still Life (Talking) (Geffen, 1987)
  • Letter from Home (Geffen, 1989)
  • The Road to You (Geffen, 1993)
  • We Live Here (Geffen, 1995)
  • Quartet (Geffen, 1996)
  • Imaginary Day (Warner Bros, 1997)
  • Speaking of Now (Warner Bros., 2002)
  • The Way Up (Nonesuch, 2005)

Als sideman

Referenties

  1. ↑ "NTSU Lab Band Record on Sale", Denton Record-Chronicle, October 2, 1974. Gearchiveerd op 13 november 2017. Geraadpleegd op 5 december 2014.
  2. ↑ a b c UNT Division of Jazz Studies. University of North Texas. Gearchiveerd op 22 november 2016. Geraadpleegd op March 19, 2010.
  3. ↑ Keepnews, Peter, "Lyle Mays, 66, Pat Metheny Group Keyboardist, Is Dead", The New York Times, 12 February 2020. Gearchiveerd op 19 februari 2020. Geraadpleegd op 27 February 2020.
  4. ↑ LYLE MAYS. JazzMusicArchives.com. Geraadpleegd op 12 november 2017.
  5. ↑ The State: Telephone directory for Baldwin and Woodville, Wisconsin: electronic facsimile: Browse Text. Digicoll.library.wisc.edu. Geraadpleegd op 12 november 2017.
  6. ↑ UNT alumnus Lyle Mays to serve as guest artist in February - North Texan. Northtexan.unt.edu. Geraadpleegd op 12 november 2017.
  7. ↑ Really Good Music. Reallygoodmusic.com. Gearchiveerd op 16 januari 2017. Geraadpleegd op 12 november 2017.
  8. ↑ February 2006 - Division of Jazz Studies. Jazz.unt.edu. Geraadpleegd op 12 november 2017.
  9. ↑ Lyle Mays. JAZZIZ Magazine. Gearchiveerd op 16 juli 2023. Geraadpleegd op 23 september 2016.
  10. ↑ Pat Metheny Group – Letter From Home (Geffen, 1989), Credits. Gearchiveerd op 4 april 2023.
  11. ↑ Pat Metheny Group – First Circle (ECM, 1984), Credits. Gearchiveerd op 4 april 2023.
  12. ↑ Pat Metheny Group – Pat Metheny Group (ECM, 1978), Credits. Gearchiveerd op 4 april 2023.
  13. ↑ Pat Metheny Group – The Way Up (Nonesuch, 2005), Credits. Gearchiveerd op 4 april 2023.
  14. ↑ Rich, Frank, "Theater: Steppenwolf Presents 'Orphans'", The New York Times, 8 May 1985. Geraadpleegd op 27 February 2020.
  15. ↑ Twelve Days in the Shadow of a Miracle Sheet Music by Lyle Mays. Sheetmusicplus.com. Geraadpleegd op 12 november 2017.
  16. ↑ Honisch, Thomas, Lyle Mays interview. All About Jazz (25 January 2007). Gearchiveerd op 3 februari 2020. Geraadpleegd op 27 February 2020.
  17. ↑ West, Michael J., Lyle Mays 1953–2020. JazzTimes (11 February 2020). Geraadpleegd op 27 February 2020.